Έφηβος
αναζήτηση του αδύνατου

Συνέντευξη με τον Νίκο Χρυσόγελο απο τους «Οικολόγους Πράσινους»

 

 

 

 ΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΣ 

 

 

Χημικός περιβαλλοντολόγος, εκπαιδευτής σε θέματα περιβάλλοντος και βιωσιμότητας.

 

Από το 1979 ενεργός πολίτης, δραστηριοποιείται για την ενδυνάμωση n_chr0της κοινωνίας των πολιτών. Στέλεχος του φοιτητικού κινήματος της εποχής του. Στα 20 του χρόνια πρωτοπόρος συνδικαλιστής στις καταλήψεις του 1979 ενάντια στον νόμο πλαίσιο για την παιδεία τον Ν. 815 που είναι ο μόνος Νόμος που ανακλήθηκε ποτέ, μετά από ένα κίνημα. Ήταν εκλεγμένο μέλος από μαζικότατη γενική συνέλευση στο Συντονιστικό Κατάληψης του Χημικού, ανεξάρτητος από παρατάξεις. Τότε συνειδητοποίησε ότι χρειαζόμαστε οικολογικές επιλογές σε προσωπικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

 

Ενεργός σε θέματα προστασίας περιβάλλοντος, ανακύκλωσης, κομποστοποίησης, εξοικονόμησης νερού, μείωσης της σπατάλης ενέργειας, οικογειτονιών, ήπιων μετακινήσεων, προστασίας θάλασσας-ακτών, διαλόγου των πολιτισμών, ανεκτικότητας, πράσινης οικονομίας, κοινωνικών επιχειρήσεων, μη-βίας, συμμετοχικής δημοκρατίας. Επίσης, για την οργάνωση του οικολογικού κινήματος, την ανάπτυξη πράσινων πολιτικών, τη δημιουργία ενός πράσινου κόμματος με πολιτική επιρροή.  

 

Ιδρυτικό μέλος των πρώτων οικολογικών πρωτοβουλιών, για ένα διάστημα εκπρόσωπος στην Ομοσπονδία Πρασίνων Κομμάτων, μέλος του ΠΣ και της Γραμματείας των ΟΠ και συντονιστής μαζί με τον Στ. Σταμέλλο της Θ.Ο. Περιβάλλον.  Στέλεχος του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ  SOS (http://www.medsos.gr/) και της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης (http://www.ecorec.gr/). Συνέβαλε στη διαμόρφωση της νομοθεσίας για ανακύκλωση στην Ελλάδα, συμμετέχει στην Επιτροπή Παρακολούθησης  Εφαρμογής της νομοθεσίας.

 

Επιλέγει η ζωή του και οι πολιτικές προτάσεις να μην αντιφάσκουν. Ποδηλάτης. Ομιλητής σε δεκάδες εκατοντάδες εκδηλώσεις, περιβαλλοντικές παρουσιάσεις σε σχολεία, ημερίδες για θέματα βιωσιμότητας, πράσινων πολιτικών, οικολογικής καθημερινότητας. Έχει συμμετάσχει σε 6 βιβλία και δεκάδες περιοδικές εκδόσεις.

 

Προσωπικό blog: ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ   http://ecogreensnikoschryso.blogspot.com/

 

Σήμερα είναι μέλος της 6μελούς Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων, 3ος στη λίστα των ΟΠ για το Ευρωκοινοβούλιο και συντονιστής της εκλογικής τους καμπάνιας.

 

 

 

 

 

Αθήνα   11.02.2009

 

 

 

Πράσινη λύση : Κοινές λύσεις για οικονομία, κοινωνία, περιβάλλον

 

 

Έφηβος : Σήμερα ζούμε μια πρωτοφανούς έντασης οικολογική κρίση και ραγδαία ανατροπή του κλίματος που έχουν ήδη σοβαρότατες επιπτώσεις στο περιβάλλον, την υγεία, την οικονομία και την ίδια την κοινωνία. Μέσα σε αυτή την συγκυρία πέστε μου πως μπορεί να παρέμβουν οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Νίκος Χρυσόγελος : Είναι η εποχή που απαιτούνται αλλαγές σε επίπεδο πολιτικό, κοινωνικό και προσωπικό. Το μοντέλο που ακολουθούμε μας οδηγεί σε αδιέξοδο. Σημαντικό ποσοστό των νέων ανθρώπων αλλά και μεγαλύτεροι στην ηλικία αναζητούν νέους τρόπους ζωής, διαμορφώνουν νέες αξίες, απαιτούν πολιτικές λύσεις που θα διασφαλίζουν το περιβάλλον, την κοινωνική αλληλεγγύη, τα δικαιώματα των μελλοντικών γενεών, δημιουργικές και κοινωνικά-περιβαλλοντικά υπεύθυνες θέσεις εργασίας. Νέες αξίες έχουν διαμορφωθεί σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας που νοιώθει όχι μόνο οργή και αγανάκτηση για τη διαφθορά και την γενικευμένη κρίση αλλά ταυτόχρονα αλλά και θέληση για να αλλάξουν τα πράγματα προς πιο βιώσιμη κατεύθυνση. Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιδιώκουν να συμβάλλουν στις αλλαγές που απαιτούνται και στο πολιτικό και στο κοινωνικό επίπεδο. Αλλά και να βελτιώσουν την καθημερινή ζωή των πολιτών.

 n_chr1

 

 

Έφηβος : Γιατί χρειάζεται ένα κόμμα που έχει προσανατολισμό μόνο την οικολογία; Τα παραδοσιακά κόμματα δεν έχουν οικολογικές ανησυχίες; Έχουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα με το Ελαιώνα και την διπλή ανάπλαση και τους χειρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Νίκος Χρυσόγελος: Λέμε ότι η οικονομική, η κοινωνική και η περιβαλλοντική κρίση χρειάζονται κοινές απαντήσεις, κοινές λύσεις, κάτι που ακόμα δεν έχουν εντάξει στον προβληματισμό  τους τα παραδοσιακά κόμματα. Το κεντρικό μας μήνυμα, επίκαιρο περισσότερο από ποτέ, είναι «πράσινη λύση στην κρίση: οικονομία, κοινωνία, περιβάλλον». Οι πράσινες/οικολογικές πολιτικές δεν είναι μονο-θεματικές, όπως συχνά κάνουν το λάθος να πιστεύουν κάποιοι. Αυτό που λέμε είναι ότι πρέπει να προσαρμόσουμε την ανάπτυξη και την οικονομία στις ανάγκες της κοινωνίας και της δυνατότητες, τα όρια του περιβάλλοντος. Επιδιώκουμε οι προτάσεις των ΟΠ να είναι συνεκτικές και να επιλύουν ταυτόχρονα τα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα.

 

Τα πολιτικά προγράμματα των παραδοσιακών κομμάτων δεν έχουν συνοχή μεταξύ τους και πολύ συχνά υποστηρίζουν αντιφατικά πράγματα, ή αντιλαμβάνονται την προστασία του περιβάλλοντος ως μια θεματική που δεν έχει να κάνει με το μοντέλο οικονομίας και ανάπτυξης ή τον τρόπο που οργανώνεται η κοινωνία ή η καθημερινότητά μας. Προφανώς τα κόμματα μπορεί να μιλάνε για κάποια περιβαλλοντικά προβλήματα, αυτό δεν είναι αποκλειστικότητα των Οικολόγων Πράσινων. Πολλές κινητοποιήσεις και κινήσεις πολιτών αποδίδονται σε κόμματα. Αυτό είναι λανθασμένο, η κοινωνία των πολιτών δεν μπορεί να ανήκει σε ένα (όποιο και να είναι αυτό) κόμμα.

Στ σημερινή εποχή το ζητούμενο είναι μια πολιτική που δεν ασχολείται μόνο με ορισμένα περιβαλλοντικά προβλήματα αλλά δίνει και συνολικές προτάσεις για το πως θέλουμε να οργανώσουμε τις γειτονιές μας, τις πόλεις μας, το χώρο μας, για το τι και πόση ενέργεια καταναλώνουμε, για το πώς θα μειώσουμε την επιβάρυνση που προκαλούμε στα οικοσυστήματα και στον πλανήτη γενικότερα.

Συχνά βλέπουμε τα κόμματα να είναι και εναντίον της κατασκευής μονάδων παραγωγής ενέργειας από λιθάνθρακα αλλά και εναντίον των ανεμογεννητριών, μιλάνε για την κλιματική αλλαγή αλλά δεν έχουν κάποιο σχέδιο για την έξοδο από την εποχή του πετρελαίου και του λιγνίτη, παραμένουν παθητικά όσο εισάγουμε ενέργεια από το πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι (Βουλγαρία) ενώ ελάχιστα κριτικάρουν τη σπατάλη ενέργειας.  Δεν είναι λύση  η υποστήριξη μεταξύ τους αντιφατικών θέσεων, πρέπει να προωθηθούν συνεκτικές οικολογικές/πράσινες προτάσεις. Θέλουμε ελεύθερους χώρους, περισσότερο πράσινο, καθαρότερη ατμόσφαιρα στην πόλη αλλά αυτό δεν γίνεται αν δεν αλλάξουμε μοντέλο μετακίνησης, δεν εγκαταλείψουμε το ΙΧ και δεν αφαιρέσουμε χώρο από το ΙΧ, δεν δημιουργήσουμε ποδηλατόδρομους και πράσινα δίκτυα μέσα στις πόλεις.   

 

 

 

Πράσινο Κοινωνικό Συμβόλαιο

 

 

Έφηβος : Γράφεται ότι τα οικονομικά μοντέλα που πρόκειται να σώσουν τον καπιταλισμό θα είναι «πράσινα» και ότι στις ΗΠΑ έχουν ήδη αρχίσει να δουλεύουν σε σχέδια πάνω στην «πράσινη οικονομία». Ένα κόμμα της Οικολογίας τι θέση θα έχει σε ένα τέτοιο περιβάλλον;

Νίκος Χρυσόγελος : Δεν ξέρουμε πως θα ονομάζεται το πολιτικοοικονομικό μοντέλο του μέλλοντος, είναι γεγονός πάντως ότι τόσο το μοντέλο του κρατισμού (ΕΣΣΔ) όσο και το μοντέλο της ανεξέλεγκτης αγοράς αποδείχτηκαν μη βιώσιμα, αφήνοντας και τα δύο πίσω τους μια τεράστια οικονομική και περιβαλλοντική κρίση. Η πράσινη οικονομία είναι σήμερα μια νέα προσέγγιση και λύση αλλά εξαρτάται τι εννοεί κάποιος ως πράσινη οικονομία. Οι Οικολόγοι Πράσινοι πάντως εννοούν μια οικονομία που ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ευθύνες της, διατηρεί το περιβάλλον μακροχρόνια, επιτυγχάνει τη μείωση του χάσματος μεταξύ αυτών που έχουν πολλά και αυτών που είναι κοινωνικά αποκλεισμένου, σέβεται τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα, συνδυάζεται με μια πιο συμμετοχική δημοκρατία. Γι αυτό μιλάμε σήμερα για την ανάγκη ενός Πράσινου Κοινωνικού Συμβολαίου που θα θέσει τις βάσεις για πράσινη οικονομία, αντιμετώπιση της βαθιάς κοινωνικής κρίσης, περιορισμό της κλιματικής αλλαγής και της οικολογικής κατάρρευσης, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην πραγματική ευημερία ολόκληρου του πλανήτη, όχι απλώς μιας μικρής ομάδας του πληθυσμού. Για την Ευρώπη πιστεύουμε ότι η στροφή στην πράσινη οικονομία θα μπορούσε να δημιουργήσει 5.000.000 θέσεις εργασίας σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά αναγκαίες δραστηριότητες. Ξεκινάμε, λοιπόν, από κοινού, οι Πράσινοι σε όλη την Ευρώπη, μια μεγάλη καμπάνια συλλογής 1.000.000 υπογραφών – πρωτοβουλία πολιτών – ώστε να πιέσουμε κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να στραφούν προς αυτή την πολιτική.

 

 

n_chr2 

 

Έφηβος : Στην Ελλάδα το οικολογικό κίνημα έχει (τουλάχιστον μέχρι τώρα) μικρή  απήχηση. Ποια είναι η εμπειρία με τα οικολογικά κόμματα στον υπόλοιπο κόσμο, για παράδειγμα στην Γερμανία που έπαιξαν και ρυθμιστικό ρόλο σε κυβερνήσεις;

Νίκος Χρυσόγελος : Το οικολογικό κίνημα και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι πρωτοβουλίες πολιτών γνωρίζουν σημαντική ανάπτυξη και άνθιση τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας και αυτό έχει οδηγήσει σε αλλαγές αξιών και τρόπων ζωής, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων. Το βλέπουμε καθημερινά, αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός αυτών που αποφασίζουν να μετακινούνται με ποδήλατο, που συμμετέχουν στην ανακύκλωση, που περιορίζουν την σπατάλη ενέργειας και νερού, που αποφασίζουν να περιορίσουν την υπερβολική κατανάλωση, επιλέγουν με περιβαλλοντικά αλλά και κοινωνικά κριτήρια τα ψώνια τους (βιολογικά προϊόντα, δίκαιο εμπόριο, αλληλεγγύη στον τρίτο κόσμο), ενδιαφέρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή την καταπολέμηση του ρατσισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες νέοι μετέχουν σε δράσεις των περιβαλλοντικών και ανθρωπιστικών οργανώσεων, αναζητούν θέσεις εργασίας που είναι πιο συμβατές με τις αξίες τους και τις αναζητήσεις τους.  Και η δράση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών οργανώσεων ευθύνεται για τις σημαντικές αλλαγές που έχουν προωθηθεί.

 

Οι Πράσινοι, όπου έχουν σημαντική επιρροή, συμβάλλουν στην αλλαγή των πολιτικών, βελτιώνουν τη ζωή των ανθρώπων, κάνουν τις πόλεις πιο οικολογικές, συνέβαλαν στην ανακύκλωση, δημιουργούν με την πίεση τους νέες, πράσινες θέσεις εργασίας, νέοι τομείς της οικονομίας αναπτύσσονται προς πιο υπεύθυνες κατευθύνσεις. Η πολιτική των Πρασίνων στα θέματα της εξοικονόμησης ενέργειας και της προώθησης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στη Γερμανία συνέβαλε, για παράδειγμα, στη δημιουργία 300.000 νέων θέσεων εργασίας. Στην Ελλάδα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες αλλά απουσιάζει η πολιτική βούληση και το σχέδιο. Μέχρι τώρα πιέζαμε μέσα από την δράση μας στην κοινωνία των πολιτών, τώρα θα συνεχίσουμε και στο πολιτικό πεδίο μέσα από την αυξανόμενη πολιτική επιρροή των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ.

 

 

Έφηβος : Ποια είναι τα κυριότερα οικολογικά προβλήματα κατά την γνώμη σας στην Ελλάδα και ποια τα Παγκόσμια. Υπάρχει τρόπος να αμβλυνθούν;

Νίκος Χρυσόγελος : Θα μπορούσαμε να μιλάμε μέρες για τα προβλήματα, αλλά αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά (κλιματική αλλαγή, σπατάλη και ρύπανση νερών, καταστροφή βιοποικιλότητας, ατμοσφαιρική ρύπανση, υπεραλίευση, καταστροφή δασών, εξάντληση φυσικών πόρων….). Ο κατάλογος είναι ατέλειωτος. Προτιμάμε όμως πλέον να μιλάμε για το τι μπορούμε και πρέπει να κάνουμε σε πολιτικό, κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο. Οι οικολογικές λύσεις δεν βελτιώνουν μόνο την κατάσταση του περιβάλλοντος αλλά και δίνουν τα δυνατότητα να ζούμε καλύτερα σπαταλώντας λιγότερα. Η οικολογική κρίση είναι κατά αρχή αποτυχία της οικονομίας και της οργάνωσης της κοινωνίας, άρα μας αφορά ως πολίτες, και πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας αναλογικά. Οι κυβερνήσεις, οι οικονομικοί παράγοντες έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης αλλά και οι πολίτες έχουν το δικό τους ποσοστό ευθύνης. Προωθώντας πιο οικολογικές λύσεις στην καθημερινότητά μας και ασκώντας κοινωνική και πολιτική πίεση στις κυβερνήσεις μπορούμε σίγουρα να αλλάξουμε την κατάσταση, να ζούμε καλύτερα και να βελτιώσουμε το περιβάλλον. 

 

 

 

 

Οι νέοι να ακουστούν παντού. Δικαίωμα ψήφου στα 16.

 

 

Έφηβος : Τι γνώμη έχετε για τις μαζικές κινητοποιήσεις; Γνωρίζω ότι ήσασταν από τους πρωτοπόρους των καταλήψεων για τον νόμο 815 πριν 30 χρόνια. Πως θα χαρακτηρίζατε τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008; Νομίζετε ότι υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερεις ομοιότητες σε αυτές τις κινητοποιήσεις : έγιναν Δεκέμβρη, έγιναν από νέους με την “ανοχή” των μεγαλύτερων σε ηλικία, είχαν νεκρούς και έριξαν έναν Καραμανλή;

Νίκος Χρυσόγελος : Τα γεγονότα το Δεκέμβρη ήταν η σπίθα που άναψε τη φωτιά. Στην κοινωνία, αλλά κυρίως μεταξύ των νέων, υπάρχει οργή και αγανάκτηση για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και οι περισσότεροι τα ξέρουν πολύ καλά. Χρειάζεται, όμως, η οργή να μετατραπεί σε διάθεση για αλλαγή σε επίπεδο πολιτικών αλλά και καθημερινότητας. Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιμένουμε να λέμε ότι οι νέοι πρέπει να ακουστούν, να έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στη διαμόρφωση του μέλλοντος τους, του κόσμου αλλά και των συνθηκών όπου θα ζήσουν. Οι κυβερνήσεις, τα κόμματα, οι διάφοροι θεσμοί πρέπει να ακούσουν τους νέους, το ίδιο το σχολείο πρέπει να ανοίξει στην κοινωνία, το εκπαιδευτικό σύστημα δε μπορεί να είναι κολλημένο μόνο στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Εκπαίδευση σημαίνει να μπορούν οι νέοι να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους, να γίνουν κριτικοί πολίτες, να έχουν δεξιότητες και ικανότητες για να ζήσουν με αξιοπρέπεια, να αναπτύξουν την ομαδικότητα αλλά και την προσωπικότητα, να αφομοιώνουν και να επεξεργάζονται δημιουργικά τις γνώσεις αντί για παπαγαλία, να εξοικειώνονται με το περιβάλλον και να μαθαίνουν πως θα βελτιώσουν τον χώρο τους.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι ενεργοί πολίτες και ενθαρρύνουν την κινητοποίηση των πολιτών είτε για να προστατεύσουμε ένα αγαθό που μας στερούν είτε για να προωθήσουμε λύσεις που βελτιώνουν τη ζωή μας. Αλλά η ίδια η μορφή της κινητοποίησης  πρέπει από μόνη να προβάλλει  και τις διαφορετικές αξίες που θέλουμε να κερδίσουν την πλειοψηφία της κοινωνίας, πρέπει δηλαδή να είναι μη-βίαιη, με χρώματα, μουσικές, πνεύμα αλληλεγγύης, να προβάλλει μια νέα ποιότητα στην πολιτική, χωρίς να αναπαράγει τα αδιέξοδα του παρελθόντος . Προσωπικά θα έλεγα ότι υποδειγματικές είναι αυτές που οργανώνονται από τους φίλους του ποδηλάτου που μοιάζουν με μεγάλη γιορτή αν και έχουν συγκεκριμένα αιτήματα, μαχητικότητα , είναι απαλλαγμένες από ανευθυνότητα και βία, αναδεικνύουν διεκδικήσεις αλλά και επιτυγχάνουν συγκεκριμένους στόχους. Αυτές είναι κινητοποιήσεις που είναι κοντά στην κουλτούρα μας.

Θα έλεγα ότι κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Αυτό που δεν θα ήθελα προσωπικά είναι να επαναλαμβάνονται γεγονότα όπως η δολοφονία ενός ανήλικου και γενικότερα η απώλεια ανθρώπινης ζωής, η διαιώνιση των προβλημάτων, η παθητική «ανοχή» των μεγαλύτερων γενιών αν και αυτές έχουν προκαλέσει τα σημερινά προβλήματα σε μεγάλο βαθμό. Θέλουμε όλες οι γενιές να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, δεν μπορούμε εμείς οι μεγαλύτερες γενιές να φορτώσουμε τα βάρη των λανθασμένων επιλογών μας στα παιδιά μας. Δεν έπρεπε να «ανεχτούμε» τα παιδιά που βγήκαν οργισμένα στους δρόμους, έπρεπε – οι μεγαλύτεροι- να ανοίξουμε τα αυτιά, τα μάτια και το μυαλό μας και να ακούσουμε τους νέους , να αναλάβουμε περισσότερο τις δικές μας ευθύνες και να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα.

Μέσα από τις κινητοποιήσεις του 2008 αναδείχτηκαν, όμως, δύο εικόνες και επιλογές, νομίζω. Ένα σημαντικό ποσοστό νέων στράφηκε στη βία, είναι κατανοητές οι αιτίες που οδηγούν στην οργή αλλά δεν είναι αποδεκτή η βία. Η βία είναι μέρος του προβλήματος, δεν οδηγεί σε λύσεις. Ελπιδοφόρο ήταν, όμως, το γεγονός ότι ένα εξίσου σημαντικό ποσοστό νέων, έδειξε μεγάλη πολιτική ωριμότητα, μια κουλτούρα ποιότητας, εκφράστηκε μη βίαια, με φαντασία και με αλληλεγγύη. Γι’ αυτό και ως Οικολόγοι Πράσινοι ήμασταν πιο σίγουροι όταν υποστηρίξαμε ότι οι νέοι πρέπει να ακουστούν παντού και – μεταξύ άλλων – πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν και από τα 16.  

 

Όμως στη σημερινή εποχή δεν θεωρούμε ότι κινήματα είναι κατ’ ανάγκη μόνο αυτά που διαδηλώνουν μαζικά στους δρόμους. Κινήματα είναι και αυτά που επιδιώκουν αλλαγές στην καθημερινότητα, η συμμετοχή σε εθελοντικές δραστηριότητες, η επιλογή του ποδηλάτου αντί του ΙΧ, η «διαδήλωση» στο διαδίκτυο, η ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των φίλων μας, η υιοθέτηση εναλλακτικών μορφών παραγωγής και κατανάλωσης, οι μικρές και μεγαλύτερες αλλαγές στις πόλεις και τις γειτονιές ώστε να γίνουν πιο βιώσιμες, πρωτοβουλίες που φυτεύουν το τσιμέντο και την άσφαλτο, πρασινίζουν μια ταράτσα ή φτιάχνουν ένα μικρό πάρκο, καθαρίζουν μια παραλία, όσοι αποφασίζουν να καταργήσουν στην προσωπική ζωή τους είτε μια πλαστική σακούλα είτε συνήθειες που προκαλούν σημαντική περιβαλλοντική και κοινωνική επιβάρυνση….

 

 

 n_chr5

 

 

Ερώτηση : Τι γνώμη έχετε για το Σύνταγμα της Ελλάδας. Νομίζετε ότι πρέπει να αλλάξει;

Απάντηση : Αν είναι να αλλάξει το Σύνταγμα για να γίνει η δημοκρατία πιο συμμετοχική και οι πολιτικοί λιγότερο διεφθαρμένοι, η κοινωνία πιο ανοικτή και με σεβασμό στη διαφορετικότητα και την ισότητα, αν είναι να προστατευθεί το περιβάλλον και να στραφούμε προς τη βιωσιμότητα, να κατοχυρώσουμε την πολύ-πολιτισμικότητα, να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ιδιότητα του ευρωπαίου πολίτη και σε πολιτικές ένταξης των μεταναστών στην πολιτική και κοινωνική ζωή, ε, ναι τότε πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα.

 

 

 

Με ποσοστό από 3 έως 4,5% στους ΟΠ, τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο στην πολιτική στην Ελλάδα.

 

 

Ερώτηση : Γιατί είναι απαραίτητη η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των Οικολόγων Πράσινων;

Απάντηση : Νοιώθουμε μεγάλη ευθύνη να ανταποκριθούμε στην ανάγκη που έχουν οι πολίτες για ελπίδα, μέσα στην μαυρίλα και την απαισιοδοξία γύρω μας. Εφόσον οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ εισέλθουν στη Βουλή τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο στην πολιτική. Με ποσοστό πάνω από 3% στις ευρωεκλογές θα εκλέξουν ένα ευρωβουλευτή, ενώ με ποσοστό πάνω από 6% θα μπορούσαν να εκλέξουν και δεύτερο, που θα συμμετέχει(ουν) στην Ομάδα των Πρασίνων που αναμένεται να διαθέτει περίπου 40 βουλευτές. Με ποσοστό 3-4,5% στις εθνικές εκλογές οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ θα εκλέξουν 8-14 βουλευτές και τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο στην πολιτική

 

Το ότι στη Βουλή δεν υπάρχουν σήμερα οικολόγοι/ πράσινοι βουλευτές οδηγεί σε φτωχές επιδώσεις στην ποιότητα ζωής. Το βιώνουμε όλοι και όλες, ανησυχούμε όλο και περισσότερο, αλλά αυτό δεν αρκεί. Ήρθε η ώρα να κάνουμε πολλά για να βελτιώσουμε τη ζωή μας και ταυτόχρονα να κάνουμε βιώσιμη την οικονομία και να αναπτύξουμε σύγχρονες δομές κοινωνικής αλληλεγγύης.  

 

 

Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ θέλουμε να φέρουμε στο

n_chr4

κέντρο της πολιτικής τα σημαντικά θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος, της πράσινης οικονομίας, της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά αναγκαίες δραστηριότητες, της δημιουργίας μιας οικονομίας που είναι βιώσιμη,  αλληλέγγυα και διασφαλίζει το μέλλον των παιδιών μας. Λέμε λογικά και εντελώς απαραίτητα πια πράγματα, αλλά δυστυχώς τα αυτονόητα απουσιάζουν από τις σημερινές κυρίαρχες πολιτικές,  οι πολιτικοί και τα κόμματα σπαταλούν τις δυνάμεις τους σε ξεπερασμένες αντιπαραθέσεις προτείνοντας αποτυχημένες συνταγές.

 

 

Μια ισχυρή ομάδα Οικολόγων Πρασίνων στη Βουλή, θα προωθεί αλλαγές στην οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική πολιτική σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών, είτε από την αντιπολίτευση είτε συμμετέχοντας σε κάποια κυβέρνηση συνεργασίας τα επόμενα χρόνια είτε δίνοντας υπό όρους ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας ώστε να την αναγκάσει να συζητάει όχι μόνο με τα κόμματα αλλά κυρίως με την κοινωνία των πολιτών και να εξασφαλίζει ευρύτερες συναινέσεις για τις πρωτοβουλίες της.

 

 Αυτή είναι και η εμπειρία από την αυξανόμενη πολιτική επιρροή των πρασίνων σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες. Θέλουμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας εδώ και τώρα, δεν επιδιώκουμε απλώς να καρπωθούμε τη δυσφορία των πολιτών.

 

Επιδιώκουμε να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής κουλτούρας διαλόγου όχι μόνο με τα κόμματα αλλά και με την κοινωνία των πολιτών,, να διαμορφώνουμε μεγάλες πλειοψηφίες σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο που θα πετύχουν τις αλλαγές που είναι απαραίτητες. Δεν ασκούμε απλώς κριτική, δεν είμαστε άλλο ένα κόμμα διαμαρτυρίας, δεν λέμε μόνο τι είναι στραβό, επιδιώκουμε ακόμα και αν εμείς είμαστε στην αντιπολίτευση ΛΥΣΕΙΣ για τα σημαντικά προβλήματα, για την οικονομική και οικολογική κρίση που είναι όλο και πιο αλληλένδετες σήμερα.

 

Για μας πολιτική είναι να προσπαθούμε καθημερινά για αυτά που θέλουμε να αλλάξουμε, δεν είναι κάτι που θα περιμένουμε να γίνει μετά από 100 χρόνια, ή όταν ηττηθεί ο δικομματισμός ή όταν ανατραπεί ο καπιταλισμός. Η οικολογία είναι μια αλλαγή των πολιτικών σήμερα, από όποια θέση και αν έχουμε ως ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ στο πολιτικό τοπίο.

 

 

 

Έφηβος: Με ποια πολιτική θα κατεβείτε στις επόμενες εκλογές; Ποια θα είναι τα βασικά σημεία σας;

Νίκος Χρυσόγελος: Κεντρικά χαρακτηριστικά της καμπάνιας μας είναι:

Κριτική σε βάθος αλλά και προτάσεις/λύσεις

– Προτάσεις που θα αντιμετωπίσουν ταυτοχρόνως την οικονομική και την οικολογική/κλιματική κρίση

Στοχεύουμε σε πολιτικές αλλά και θεσμικές αλλαγές, ενώ επιδιώκουμε και οι πολίτες να αναλάβουν το ποσοστό ευθύνης που τους αναλογεί και να υιοθετήσουν πιο υπεύθυνες οικολογικά και κοινωνικά επιλογές στην καθημερινή ζωή τους.

 

 

Κεντρικές θεματικές:

 

*     Ευρώπη της οικολογίας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ειρήνης, παράδειγμα προς τον υπόλοιπο κόσμο.

*     Προστασία του κλίματος.

*     Δημοκρατία, σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολιτική για τη μετανάστευση.

*     Θεσμικές αλλαγές για αντιμετώπιση της διαφθοράς. Διαφάνεια στην κοινωνία, την πολιτική και την οικονομία.

*     Αντιμετώπιση οικονομικής κρίσης με πράσινες λύσεις.

*     Διατροφική ασφάλεια, διατροφική επανάσταση.  

 

 

 

 

 

Για τις συμμαχίες.

 

Έφηβος : Τι γνώμη έχετε για τις συμμαχίες; Για παράδειγμα, αν γίνει αυτό που λένε οι δημοσκοπήσεις και η επόμενη βουλή είναι αυτή των γκάλοπ δηλαδή δεν θα υπάρξει αυτονομία, μπορεί να ζητηθεί από τους Οικολόγους Πράσινους να συμμετέχουν σε κυβέρνηση συμμαχίας με το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ; Ποια θα είναι η στάση σας τότε; Με τα άλλα κόμματα;

Νίκος Χρυσόγελος : Χωρίς την πολιτική πίεση από τους Οικολόγους Πράσινους ως αυτόνομης πολιτικής δύναμης δεν προωθούνται αλλαγές. Δείτε, η παρουσία και μόνο των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ αναγκάζει την κυβέρνηση και τα κόμματα να αρχίσουν να μιλάνε για τα θέματα της ποιότητας ζωής και της προστασίας του περιβάλλοντος που ήταν για πολλά χρόνια στο περιθώριο. Η βαθιά και πολύπλευρη κρίση απαιτεί νέες πολιτικές προτάσεις, αυτοί που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση δεν έχουν αξιοπιστία ώστε να επιλύσουν τα προβλήματα.

 

Τα κόμματα στην Ελλάδα έχουν απογοητεύσει ή και εξοργίσει τους πολίτες, ιδιαίτερα τα κόμματα εξουσίας που είναι υπεύθυνα για την γενικευμένη διαφθορά, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την υποβάθμιση των πόλεων, την οικονομική και κοινωνική κρίση αλλά και τα μικρότερα κόμματα τα οποία παραμένουν μόνο στην κριτική και ελάχιστα επιδιώκουν να βελτιώσουν τη ζωή των ανθρώπων με πολιτικές παρεμβάσεις και ολοκληρωμένες και συνεκτικές προτάσεις. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν ήρθαμε για να επιβεβαιώσουμε ότι τα πράγματα δεν αλλάξουν, αντίθετα επιδιώκουμε να αλλάξουμε τις πολιτικές, να πιέσουμε και τα ίδια τα κόμματα να αλλάξουν.

 

Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ δεν είμαστε δογματικοί ούτε καιροσκόποι. Η πολιτική μας βασίζεται σε αξίες και μεγάλη περιβαλλοντική και κοινωνική υπευθυνότητα.  Πρώτη προτεραιότητα είναι φυσικά να αποκτήσουμε μεγαλύτερη κοινωνική και πολιτική επιρροή, και να μπούμε οι Οικολόγοι Πράσινοι στη Βουλή και στην Ευρωβουλή, διαφορετικά δεν έχει νόημα η συζήτηση. Αυτό από μόνο του θα ταρακουνήσει το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα και θα προκαλέσει μετατόπιση της κεντρικής πολιτικής συζήτησης για τα θέματα που μας ενδιαφέρουν και θεωρούμε ότι πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην πολιτική ατζέντα. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο πια στην ελληνική πολιτική σκηνή αλλά και στην κοινωνία.

 

Δεν είμαστε υπερόπτες να πιστεύουμε ότι μόνο εμείς έχουμε την απόλυτη αλήθεια, αλλά τα σημερινά κόμματα πρέπει να αλλάξουν πολύ. Χωρίς βαθιές αλλαγές στα κόμματα δεν είναι δυνατόν να μιλήσουμε για συνεργασία μας μαζί τους σε κυβερνητικό επίπεδο. Η δική μας παρουσία θα αναγκάσει και τα άλλα κόμματα να αλλάξουν. 

 

Από άποψη στρατηγικής οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ δεν είμαστε ούτε υπέρ της άνευ όρων συμμετοχής μας σε κυβερνήσεις, απλώς για να πάρουμε και εμείς καρέκλες και μέρος στη διανομή προνομίων και εξουσιών, αλλά ούτε και υπέρ της άρνησης σε κάθε περίπτωση της συμμετοχής μας σε μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Το κριτήριο μας για τη συμμετοχή ή όχι είναι αν μπορούμε να επιφέρουμε βαθιές κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές και πολιτικές αλλαγές για τη βιωσιμότητα και μια μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών σε θέματα λήψης αποφάσεων και διαμόρφωσης πολιτικών που επηρεάζουν τη ζωή τους. Η δυνατότητα αλλαγών, η προγραμματική συμφωνία με δημόσιο και δεσμευτικό τρόπο, η απαλλαγή του κράτους από τον κομματισμό, τις πελατειακές σχέσεις και τη διαφορά, η βαθιά αλλαγή όλων των επιμέρους  πολιτικών προς πράσινη/οικολογική κατεύθυνση είναι αυτά που θα καθορίσουν την απάντησή μας  για τη συμμετοχή μας ή όχι σε ένα κυβερνητικό σχήμα, αν το φέρουν οι συνθήκες. Απαντήσεις πρέπει να δοθούν όμως και από τα άλλα κόμματα στις ερωτήσεις που θα θέσουμε. 

 

 

 

 

Για το «Μακεδονικό».

 

 

Έφηβος: Ποιες είναι οι θέσεις σας για το «Μακεδονικό»;

Νίκος Χρυσόγελος Για το «Μακεδονικό», οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις έχουν τεράστια ευθύνη γιατί δεν επίλυσαν το θέμα αυτό τότε που υπήρχαν ρεαλιστικές δυνατότητες για επίλυση. Μιλάω για τις αρχές της δεκαετίας του 90. Δυστυχώς ο εθνικισμός και η λανθασμένη πολιτική προσέγγιση, για μικροκομματικούς κυρίως λόγους, περιθωριοποίησαν τις ψύχραιμες φωνές, οι μετριοπαθείς δυνάμεις δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν ποιο ήταν το πραγματικό συμφέρον για τη χώρα, γιατί συνέφερε να μην ακολουθήσουμε το δρόμο της εξαλλοσύνης αλλά να επιδιώξουν μια συμβιβαστική λύση (μια σύνθετη ονομασία, εγγυήσεις για σωστή συνεργασία μεταξύ γειτόνων, με ταυτόχρονο αποκλεισμό κάθε επεκτατικής βλέψης, αλλαγής συνόρων ή καλλιέργειας εθνικισμού) που δεν θα έκανε κανένα λαό να νοιώθει ηττημένος. Χάθηκε η ευκαιρία να δημιουργηθούν από τότε στέρεες και ειλικρινείς σχέσεις καλής γειτονίας. Σε μια εποχή κρίσης στα βαλκάνια οι πολιτικές δυνάμεις επέλεξαν να γίνουμε μέρος του προβλήματος αντί να αποτελέσουμε μια ευρωπαϊκή δύναμη προώθησης της ειρήνης. Για αυτή την μεγάλη ζημιά, το κόστος της οποίας δεν έχει ακόμα αποτιμηθεί, καμία πολιτική δύναμη δεν ζήτησε συγνώμη και δεν έκανε αυτοκριτική. Το κακό είναι ότι η στροφή των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων και της ελληνικής κοινωνίας προς πιο μετριοπαθείς θέσεις έγινε πολύ αργά, όταν ήδη πολλές χώρες είχαν με τις αποφάσεις τους δημιουργήσει μια άλλη πραγματικότητα (αναγνωρίσεις με το όνομα «Μακεδονία» της γειτονικής χώρας και οι περισσότεροι χάρτες (μεταξύ των οποίων και της Google) έχουν καθιερώσει αυτό το όνομα. Οι ανεύθυνες εθνικιστικές κορώνες στο όνομα της προστασίας της πατρίδας οδήγησαν από το «ούτε συζήτηση για ονομασία που να περιέχει τη λέξη Μακεδονία στην ονομασία της γειτονικής χώρας» στην αναγνώριση των γειτόνων μας από πολλές χώρες με την ονομασία «Μακεδονία» (σκέτη, νέτη) χωρίς προσδιορισμούς. Το χειρότερο είναι ότι ο ένας εθνικισμός τροφοδότησε τον άλλο και ο έντιμος συμβιβασμός μοιάζει πλέον πολύ δύσκολος.  

Ευτυχώς η ελληνική κοινωνία αρχίζει να αντιμετωπίζει το θέμα με μεγαλύτερη ψυχραιμία, δεν νοιώθει ηττημένη αλλά πιο ώριμη, ασχέτως αν ποτέ δεν έγινε μια ειλικρινής δημόσια συζήτηση για το τι και ποιος έφταιξε για όλα αυτά. Καλό είναι, πάντως, να θυμόμαστε ότι η μονοδιάστατη σκέψη και η απουσία ψύχραιμου διαλόγου μπορεί να κάνει πολύ μεγάλη ζημιά στη χώρα και στην κοινωνία, γι’ αυτό ως ΟΠ ζητάμε να αποκτήσουμε ως κοινωνία ουσιαστική κουλτούρα διαλόγου. Για πολλά ακόμα χρόνια η εκκρεμότητα μπορεί να κάνει ζημιά στη χώρα:

– Στο εξωτερικό εφημερίδες, χάρτες, εγκυκλοπαίδειες, τουριστικοί οδηγοί, αναφέρουν πια όλο και πιο συχνά τη γειτονική χώρα ως «Μακεδονία» και την ελληνική Μακεδονία όλο και συχνότερα ως σκέτη Βόρεια Ελλάδα.

– Η ιστορική μνήμη των ξένων αφορά κυρίως την πολυεθνική Μακεδονία του 1900 και ελάχιστα την αρχαιότητα και το Μ. Αλέξανδρο (που θεωρείται επίκαιρος όσο και ο Μ. Ναπολέων).
Η μέχρι τώρα θέση των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο απηχεί σε μεγάλο βαθμό την αρνητική διάθεση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης απέναντι στα ελληνικά επιχειρήματα. Δεν είναι εύκολο κατανοητός ο φόβος μιας ευρωπαϊκής χώρας, που ανήκει στις 29 πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου, με οικονομικού παράγοντες που ελέγχουν πάνω από το 1/3 των δραστηριοτήτων της γειτονικής χώρας. Μπορεί να μετριαστεί μόνο με την εκλογή ευρωβουλευτή από τους Οικολόγους Πράσινους, που θα μπορεί να θέτει τις θεμιτές, όχι παράλογες, ελληνικές ευαισθησίες με όρους κατανοητούς από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.


Στο πρόγραμμα των Οικολόγων Πράσινων αναφέρεται ότι καμιά εθνότητα (στην ευρύτερη γεωγραφική Μακεδονία) δεν είναι πιο Μακεδόνες από τις υπόλοιπες και ότι το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού αφορά και τις περιφέρειες (άρα και την ελληνική Μακεδονία). Δίπλα στα 2,5 εκατομμύρια Έλληνες Μακεδόνες μπορούν να υπάρχουν και συμπολίτες μας με διαφορετική εθνοτική συνείδηση και ταυτότητα. Γιατί θα πρέπει να το φοβόμαστε αν δεν συνδέεται με αλλαγές συνόρων ή απειλές; Δεν είναι λογικό να γίνουν αποδεκτοί με τον αυτοπροσδιορισμό που χρησιμοποιούν στη γλώσσα τους, ως Μακεντόντσι, που δε θίγει σε τίποτα τους Έλληνες Μακεδόνες; Ξέρουμε ήδη από τη γεωγραφία των προηγούμενων αιώνων (πχ τα επίσημα βιβλία του 1900) ότι υπήρχαν δίγλωσσοι πληθυσμοί στην περιοχή. Πρέπει να θεωρούμε πλέον τις διαφορετικές γλώσσες ως πλούτο πολιτισμικό και όχι ως απειλή, εξάλλου υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις που υποστηρίζουν μια τέτοια προσέγγιση και θέτουν τέρμα σε εκμετάλλευση παρόμοιων θεμάτων για εθνικιστικούς λόγους. Κίνδυνος για τη χώρα μας δεν είναι η αναγνώρισή τους, αλλά η καχυποψία των ξένων και διεθνών οργανισμών για τη μέχρι τώρα άρνησή μας να κυρώσουμε και να εφαρμόσουμε τις ευρωπαϊκές συμβάσεις που έχουμε συνυπογράψει. Θα μπορούσαμε, εξάλλου, να προτείνουμε κοινά διαπολιτισμικά προγράμματα και την υιοθέτηση  από το εκπαιδευτικό σύστημα των γειτονικών χωρών της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας. Σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού των γειτονικών μας χωρών θα ήθελε να μιλάει και ελληνικά, όσο αναπτύσσονται οι οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Όλες οι γλώσσες της περιοχής ομιλούνται από μικρό αριθμό πολιτών στο σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου. Τα ελληνικά για παράδειγμα ομιλούνται από το 3% του ευρωπαϊκού πληθυσμού, έχουμε λοιπόν κάθε συμφέρον να υπερασπιζόμαστε ως χώρα τη διατήρηση όλου του γλωσσικού πλούτου της Ευρώπης και των Βαλκανίων.

Από την άλλη πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι τα σημερινά προβλήματα (οικολογική και κλιματική κρίση, ρύπανση χωρίς σύνορα, απειλές από τη χρήση πυρηνικής ενέργειας ή γενετικά τροποποιημένων οργανισμών) απαιτούν συνεργασίες μεταξύ των γειτονικών χωρών για την αντιμετώπισή τους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο προωθείται η συνεργασία μεταξύ περιφερειών και η δημιουργία γεφυρών επικοινωνίας και διαλόγου μεταξύ των τοπικών κοινωνιών. Πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να οραματιζόμαστε πως θα θέλαμε να είναι ο κόσμος και η γειτονιά μας μετά από 10 ή 20 χρόνια, να μην επιλέγουμε πολιτικές με βάση το παρελθόν γιατί ότι και να γίνει θα παραμένουμε γείτονες για πάντα. Αν ο Αξιός μεταφέρει απόβλητα και λύματα, αν καταστρέφονται οι φυσικές περιοχές, αν κατασκευαστούν πυρηνικά εργοστάσια ή αποτίθενται πυρηνικά απόβλητα στη γειτονιά μας, αν ρυπανθεί ο υδροφόρος ορίζοντας που φτάνει μέχρι τη χώρα μας, ο κίνδυνος για τη ζωή και την υγεία μας μπορεί να είναι πραγματικός και εξαιρετικά σοβαρός.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι δουλεύουμε λοιπόν για να αντιμετωπίσουμε από κοινού με όσες ψύχραιμες δυνάμεις και πράσινα κινήματα από τα βαλκάνια αντιλαμβάνονται ότι προτεραιότητα είναι να διατηρήσουμε τις βάσεις της ζωής και από τις δύο πλευρές των συνόρων και να μειώσουμε την απόσταση που μας χωρίζει μέσα από κοινές πρωτοβουλίες για το Αξιό, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τη μείωση και σωστή διαχείριση των απορριμμάτων, τη διαχείριση των φυσικών οικοσυστημάτων, την επεξεργασία των λυμάτων, την προώθηση της βιολογικής γεωργίας ώστε να περιοριστούν τα φυτοφάρμακα, τον αποκλεισμό του πυρηνικού εφιάλτη και τόσα άλλα.

Έχουμε διδαχθεί από την ιστορία – και την πρόσφατη – ότι είναι καλύτερο να αναπτύξεις βήμα-βήμα σχέσεις με τους γείτονες που δημιουργούν ένα καλύτερο κλίμα αλληλοκατανόησης παρά να απειλείς και να φωνάζεις ακόμα και αν έχεις δίκιο. Ένα καλό κλίμα επιτρέπει σε όλους να καταλάβουν τις φοβίες ή και τα στερεότυπα των άλλων και να δουν με μεγαλύτερη ψυχραιμία με ποιο τρόπο μπορούμε να λύνουμε τα υπαρκτά ή φανταστικά προβλήματα.

Δεν είναι ξεκάθαρο ότι οι απειλές, οι αποκλεισμοί και ο εθνικισμός  οδήγησαν μέχρι σήμερα σε αδιέξοδα και πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που υπόσχονταν όσοι τα πρότεινα; Οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουν έναν άλλο δρόμο και για τις σχέσεις μας με τους γείτονες  την επίλυση προβλημάτων. Ας τον δοκιμάσουμε.

 

 

 

Ανευθυνότητα οι τάχα δηλώσεις Τσεμ Όζντεμιρ για ΓΑΠ.

 

Έφηβος: Από τα blogs (από σημείωμα του κ. Μιχάλη Μιχελή στην καλύβα του Πάνου) μάθαμε ότι κατά την τελευταία συνάντηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ με τον νέο επικεφαλής των Γερμανών Πράσινων, ο κ. Τσεμ Οζντεμίρ απευθυνόμενος στον κ. Γεώργιο Παπανδρέου ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε : «Θαυμάζουμε τον χαρακτήρα και τις πράσινες απόψεις σας. Ελπίζουμε να πετύχετε στους στόχους σας και να οδηγήσετε την Ελλάδα στην οικολογική ανάπτυξη. Αν κι εμείς έχουμε αδελφό κόμμα στην Ελλάδα τους «Οικολόγους –Πράσινους», πιστεύουμε ότι η καλύτερη επιλογή του λαού, είναι να ψηφίσει εσάς, να σας αναδείξει πρωθυπουργό»! (Δες εδώ : http://panosz.wordpress.com/2009/02/06/mihelis-2/ ).

Πως το σχολιάζετε αυτό;

Νίκος Χρυσόγελος: Ποτέ δεν ειπώθηκε κάτι τέτοιο από τον Cem Ozdemir. Είναι ανευθυνότητα να μεταδίδονται παρόμοιες αναλήθειες. Είναι όπως αυτές τις κατηγορίες ότι οι Οικολόγοι αφήνουν φίδια, λύκους, ψύλλους και δεν ξέρω τι άλλο. Μετέφερε με ανεύθυνο τρόπο στο διαδίκτυο μια άλλη δήλωση του Cem. Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι περιμένουν την εκλογή ενός ή δύο ελλήνων ευρωβουλευτών των Οικολόγων Πράσινων και στηρίζουν την καμπάνια μας και για τις εθνικές εκλογές. Συν-διαμορφώνουμε και συνυπογράφουμε κείμενα και κοινές θέσεις, είμαστε ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, πράσινες βουλευτές και προσωπικότητες έρχονται στην Ελλάδα για την καμπάνιας μας, όπως ο Pierre Jonckheer πράσινος ευρωβουλευτής, υπεύθυνος για θέματα οικονομίας, που συμμετέχει στην ημερίδα μας για την πράσινη οικονομία στις 20/2 στην Αθήνα και 22/2 στη Θεσσαλονίκη.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι Γερμανοί Πράσινοι και ο ίδιος ο Τζεμ Όζντεμιρ έχουν δηλώσει ότι θέλουν να μας δουν στην Ελληνικό και Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και, στο πλαίσιο της κοινής καμπάνιας των Πρασίνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα έρθει ο ίδιος ο Τζεμ Όζντεμιρ στην Ελλάδα τον Μάρτιο για εκδηλώσεις με τους Οικολόγους Πράσινους στο πλαίσιο της ενίσχυσης της καμπάνιας μας για τις ευρωεκλογές. Επίσης, στις ημερίδες που οργανώνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι για την πράσινη οικονομία στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη 20 και 22 Φεβρουαρίου αντιστοίχως θα είναι ο βουλευτής των Γερμανών HansJosef Fell, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας, τεχνολογίας και φυσικών πόρων. Εξάλλου στο ευρωψηφοδέλτιό μας είναι στη δεύτερη θέση η Μαρία Βασιλάκου, αναπληρώτρια πρόεδρος των Αυστριακών Πρασίνων, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Πρασίνων στο κοινοβούλιο της Βιέννης, ενώ μαζί μας στην προεκλογική καμπάνια είναι ελληνικής καταγωγής στελέχη των πρασίνων όπως η Βούλα Τσέτση, Γραμματέας της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο και ο Χρήστος Δουλκερίδης, βουλευτής των Βέλγων Οικολόγων Πρασίνων. Στο συνέδριο μας συμμετείχε, πριν από λίγο καιρό, η Μόνικα Φρασόνι, συμπρόεδρος της ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ πριν από μήνες φιλοξενήσαμε μια σημαντική συνδιάσκεψη των Πρασίνων Κομμάτων από τα Βαλκάνια, στην οποία συμμετείχαν και εκπρόσωποι των Πρασίνων από την Αυστρία, την Ολλανδία, τη Σουηδία και άλλες χώρες. Στις 27-29/3 συμμετέχουμε από κοινού όλα τα πράσινα κόμματα στο συνέδριο που οργανώνουμε στις Βρυξέλες για την κοινή καμπάνια μας. Θα ήταν λοιπόν τουλάχιστον αφελές όταν οι Ευρωπαίου Πράσινοι έχουν εκπλαγεί από τα ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις και τη ραγδαία άνοδο της επιρροής των Οικολόγων Πράσινων και περιμένουν να εκλέξουμε ένα ή δύο πράσινους ευρω-βουλευτές από την Ελλάδα για να δυναμώσει η ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και οι Πράσινοι στη Ν. Ευρώπη, να πιστεύει κανείς ότι θα υπέσκαπταν τη θέση μας και θα πρότειναν στους έλληνες ψηφοφόρους να ψηφίσουν αντί για Οικολόγους Πράσινους …ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του για τις ανευθυνότητες που μπορεί να γράφει με περισσή ευκολία.

 

 

 

Έφηβος : Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Καλή επιτυχία και καλό κουράγιο για τη συνέχεια.

Νίκος Χρυσόγελος: Εγώ ευχαριστώ για τη συνέντευξη, πολύ περισσότερο που είναι από έναν έφηβο. Μπορεί όποιος θέλει να επισκεφθεί για περισσότερα την ιστοσελίδα των Οικολόγων Πράσινων http://www.ecogreens.gr/. Αλλά θα ήθελα και εγώ να πάρω συνέντευξη από τον έφηβο για το blog μου (http://ecogreensnikoschryso.blogspot.com/) αλλά και να ανοίξουμε ένα ειλικρινή διάλογο με νέους και να ακούσουμε περισσότερα από αυτούς για το πώς βλέπουν το σήμερα και το αύριο και το τι θέλουν να αλλάξουν.

 

 

Έφηβος : Είναι τιμή μου και μεγάλη μου χαρά να σας δώσω όποτε θέλετε την ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ συνέντευξη!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n_chr00

85 Σχόλια to “Συνέντευξη με τον Νίκο Χρυσόγελο απο τους «Οικολόγους Πράσινους»”

  1. Μια απάντηση στα περί ανευθυνότητας, λύκων, ψύλλων κλπ που καταλόγισε πολύ βιαστικά σε συντρόφους και φίλους ο αγαπητός Νίκος Χρυσόγελος, εδώ:

    Ο πρόεδρος των Γερμανών Πράσινων συνιστά ΓΑΠ!

  2. Χωρίς να θέλω να ανακατευτώ στα εσωτερικά του κόμματος των Ο-Π, νομίζω ότι στο συγκεκριμένο σημείο η αλήθεια βρίσκεται αλλού, στην ανοιχτή υποστήριξη από τον Οζντεμιρ προς τον Παπανδρέου. Αυτό φαίνεται καθαρά στο παρακάτω απόσπασμα της «Καλύβας»:

    «….Ο Μιχ. Μιχελής ανέφερε στο αρχικό του κείμενο μια εκδοχή, η οποία ουδέποτε επιβεβαιώθηκε με παραπομπή στη γερμανική σελίδα της Ντώυτσε Βέλλε, από όπου είχε δηλωθεί ότι προέρχεται. Το γεγονός αυτό καταγράφηκε ως πρόβλημα του Μιχάλη, γιατί όταν βάζουμε κάτι σε εισαγωγικά, είναι αυτονόητο ότι έχει ειπωθεί επακριβώς έτσι από τον άνθρωπο στον οποίο το αποδίδουμε, στη συγκεκριμένη περίπτωση στον Οζντεμίρ. Αυτό όμως δε σημαίνει καθόλου ότι ο Μιχελής είπε παραμύθια, όπως επίμονα προσπάθησε ο Τάσος να του αποδώσει.

    Βρήκαμε πολύ εύκολα την ελληνική σελίδα της Ντώυτσε Βέλλε, εδώ
    http://www.dw-world.de/dw/article/0,,3987670,00.html
    όπου υπάρχει το σχετικό ρεπορτάζ με τον χαρακτηριστικό τίτλο
    Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι «ψηφίζουν» Παπανδρέου. Μπήκε τυχαία ο τίτλος; Είναι ψευδής; Είναι προβοκατόρικος;
    Για να δούμε…

    Ανάλογες ευχές όσον αφορά την Ελλάδα εξέφρασε και ο νέος πρόεδρος του κόμματος των Πρασίνων. Ο τουρκικής καταγωγής Τζεμ Όζντεμιρ σε δηλώσεις του προς τη Deutsche Welle μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τόνισε ότι είχε ζητήσει να ενημερωθεί από την κ. Παπανδρέου για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ελλάδα.
    Πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρισε ο κ. Όζντεμιρ το πρόγραμμα της ‘πράσινης ανάπτυξης’ που σκοπεύει να εφαρμόσει ο κ. Παπανδρέου σε περίπτωση που γίνει πρωθυπουργός της χώρας: «Στην Ελλάδα έχουμε βέβαια ως αδελφό κόμμα τους ‘Οικολόγους’. Το βρίσκω όμως ενδιαφέρον, ο πρώην υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας και νυν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να καταθέτει ένα τέτοιο πρόγραμμα, στο οποίο ανακαλύπτω πολλά, κοινά σημεία συνεργασίας . Για αυτόν το λόγο εύχομαι ο Γιώργος Παπανδρέου να διαδραματίσει έναν σημαντικότερο ρόλο στην ελληνική πολιτική. Και εγώ προσωπικά θα χαιρόμουν ιδιαίτερα να τον δούμε σύντομα πρωθυπουργό.»

    Πριν αναλύσουμε τι είπε ο Οζντεμίρ, ας δούμε τη φράση του, από πλευράς νοήματος. «Στην Ελλάδα έχουμε βέβαια κλπ». Είναι προφανές ότι ΚΑΤΙ ειπώθηκε πριν, για να δικαιολογείται εκείνο το βέβαια. Ειπώθηκε αυτό που αναφέρει ο Μιχελής, ότι δηλ.

    Θαυμάζουμε τον χαρακτήρα και τις πράσινες απόψεις σας. Ελπίζουμε να πετύχετε στους στόχους σας και να οδηγήσετε την Ελλάδα στην οικολογική ανάπτυξη.

    (ερωτηματικό)

    Ειπώθηκε κάτι άλλο; Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι αυτό, για να ταιριάζει με τα υπόλοιπα που αναφέρει το ρεπορτάζ της Ντώυτσε Βέλλε, εκτός από τις δυο φρασούλες που παραθέτει ο Μιχελής; Γιατί ο Οζντεμίρ ήταν εξαιρετικά σαφής. Γιατί αυτό που είπε το κατάλαβαν όλοι: και ο συντάκτης της Ντώυτσε Βέλλε, που έβαλε τον συγκεκριμένο τίτλο και οι περισσότεροι από αυτούς που διάβασαν τις δηλώσεις του Οζντεμίρ – όπως τις γράφει η Ντώυτσε Βέλλε και όχι ο Μιχελής…..»

  3. Λέει ο Νίκος Χρυσόγελος:

    «Δεν είναι λογικό να γίνουν αποδεκτοί με τον αυτοπροσδιορισμό που χρησιμοποιούν στη γλώσσα τους, ως Μακεντόντσι, που δε θίγει σε τίποτα τους Έλληνες Μακεδόνες;»

    Η θέση αυτή, πέρα από το ότι αποθεώνει την ταυτολογία (Μακεντόντσι = Μακεδόνας) και την κάνει πολιτικό επιχείρημα (;) δεν είναι επικυρωμένη από κανένα σώμα (συνέδριο κλπ) των Ο-Π. Είναι προσπάθεια για δικαίωση (υιοθέτηση) του εθνικισμού των γειτόνων από το παράθυρο, αφού δε μπόρεσε να περάσει στους Ο-Π από την πόρτα.

    Δεν θα υπήρχε θέμα, αν τη θέση αυτή την είχαν υιοθετήσει επίσημα, μετά από διάλογο, τα μέλη των Ο-Π. Αλλά, απ’ αυτά που γνωρίζω, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Αντίθετα, είναι γνωστό ότι στο θέμα αυτό δεν υπάρχει ομοφωνία ή έστω ξεκάθαρη πλειοψηφία μέσα στους Ο-Π.

    Σεβαστή η άποψη του καθενός – και του Νίκου Χρυσόγελου, φυσικά. Αλλά οι φίλοι και οι ψηφοφόροι των Ο-Π πρέπει να γνωρίζουν αν υπάρχει ενδεχόμενο να τους προκύψει στο Ευρωκοινοβούλιο τοποθέτηση των Ο-Π υπέρ των «Μακεντόντσι».

  4. Ευκαιρία είναι να μας πει ο Νίκος Χρυσόγελος, που είναι ένα από τα πλέον σοβαρά πρόσωπα που διαθέτει ο οικολογικός χώρος, ποιά είναι η άποψή του για τη διακηρυγμένη θέση του υπευθύνου της εκλογικής τους καμπάνιας κ. Μιχάλη Τρεμόπουλου, να τιμηθεί ένας φασίστας-μιλιταριστής που ολοκλήρωσε τις εθνικές εκκαθαρίσεις στην Ανατολή, ο Μουσταφά Κεμάλ πασά ο Ατατούρκ, γιατί είναι…….. «παιδί της πόλης».

    Επαναφέροντας έτσι την παλιά και δοκιμασμένη πρακτική του Ιωάννη Μεταξά -ο οποίος το 1938 τίμησε όντως πρώτος το «παιδί της πόλης» και μετωνόμασε την Οδό Αποστόλου Παύλου σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ- δεν προσβάλλει το οικολογικό κίνημα, το οποίο θα πρέπει να διακατέχεται από έναν ουμανισμό και ευαισθησία για τέτοια ζητήματα; Δεν δείχνει την ιστορική αμάθεια;

    Ο εγκωμιασμός μιλιταριστών που ενοχοποιούνται για εθνικές εκκαθαρίσεις και γενοκτονίες, δεν δείχνει κυνικότητα και έλλειψη ευαισθησίας;

    Μ-π

  5. Makedonski VS Grk Makedonski ;

    και εν τέλει “Macedonia timeless”

  6. Προσωπικά για το «Μακεδονικό» με καλύπτει η θέση του Μήτσου Παπαχρήστου όπως έχει διατυπωθεί στη συνέντευξή του στον Έφηβο
    (Δες https://efhbos.wordpress.com/2008/11/13/efhbos_mhtsos_papaxrhstos/ )

    ή/και στο video – συνέντευξή του Παπαχρήστου στην Άννα
    (Δες https://efhbos.wordpress.com/2008/11/12/mhtsos_anna/ )

  7. Αγαπητέ Πάνο,

    επικαλούμενος κάποια «γερμανική σελίδα της Ντώυτσε Βέλλε», χρεώνεις βιασύνη στο ΝΧ που χαρακτήρισε «αναλήθειες» και «ανεύθυνη μεταφορά» τη δημόσια παρουσίαση «δηλώσεων» του Τζεμ από τον κ. Μιχελή.

    Μπορείς σε παρακαλώ να μας κοινοποιήσεις τη σελίδα αυτή ή να επικαλεστείς οποιοδήποτε στοιχείο υποστηρικτικό των ισχυρισμών σου;

    Για μια σύγκριση των δύο εκδοχών των δηλώσεων, δείτε εδώ:

    Ο πρόεδρος των Γερμανών Πράσινων συνιστά ΓΑΠ!

    Φαντάζομαι συμφωνείς πως είτε η ελληνική Ντώυτσε Βέλλε είτε ο κ. Μιχελής διαπράττουν μεγάλο ατόπημα.

    Ευχαριστώ προκαταβολικά για τη διευκρίνιση

  8. Η τοποθέτηση του JK στην «καλύβα του Πάνου»
    ———————————————————

    Για να δούμε αν αλλάζει η ουσία, παραθέτω αριστερά την Ντόυτσε Βέλλε, δεξιά το Μιχελή:

    Το βρίσκω όμως ενδιαφέρον —— > Θαυμάζουμε

    να καταθέτει ένα τέτοιο πρόγραμμα —— > τον χαρακτήρα και τις πράσινες απόψεις σας

    στο οποίο ανακαλύπτω πολλά, κοινά σημεία συνεργασίας —— > Θαυμάζουμε

    εύχομαι ο Γιώργος Παπανδρέου να διαδραματίσει έναν σημαντικότερο ρόλο —— > Ελπίζουμε να πετύχετε στους στόχους σας και να οδηγήσετε την Ελλάδα στην οικολογική ανάπτυξη

    εγώ προσωπικά θα χαιρόμουν ιδιαίτερα να τον δούμε σύντομα πρωθυπουργό —— > πιστεύουμε ότι η καλύτερη επιλογή του λαού, είναι να ψηφίσει εσάς, να σας αναδείξει πρωθυπουργό

    Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές τοποθετήσεις.
    Ή ο μεταφραστής της DW πρέπει να απολυθεί άμεσα ή ο Μιχελής χρεώνει στον Τσεμ εντελώς ψεύτικες δηλώσεις (που τις σχολιάζει μάλιστα και με θαυμαστικό μετά τα εισαγωγικά)

    Ο Πάνος απαντάει
    ————————
    Λυπάμαι JK, αλλά αυτό ΔΕΝ λέει… Καθόλου!

    Επί της ουσίας, ο πυρήνας του κειμένου του Μιχελή επιβεβαιώθηκε, από την ελληνική σελίδα της Ντ. Βέλλε. Υπενθυμίζω ότι ο Μιχελής επικαλείται ως πηγή τη γερμανική σελίδα, η οποία προφανώς υπάρχει – άσχετα αν δεν εντοπίστηκε …προς το παρόν.

    και …τελειώνει ο JK
    ————————–

    Πάνο,

    επιμένεις να επικαλείσαι μια υποτιθέμενη “γερμανική σελίδα της Ντώυτσε Βέλλε” δηλώνοντας μάλιστα αλλού δημοσίως πεπεισμένος “πλέον 100% ότι ο Μιχελής έβγαλε αυτό που ειπώθηκε από τη γερμανική Ντώυτσε Βέλλε”

    Επίσης, στην “άψογη ανάλυσή σου” γράφεις πως “Είναι προφανές ότι ΚΑΤΙ ειπώθηκε πριν, για να δικαιολογείται εκείνο το βέβαια”

    Συγγνώμη αλλά κάτι παραπάνω από ηχητικό ντοκουμέντο δεν μπορώ να επικαλεστώ:

    (ακούστε από το 3:20 και μετά)

    http://www.dw-world.de/popups/popup_single_mediaplayer/0,,3987691_type_audio_struct_10511,00.html?mytitle=%25CE%2591%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B5%2B%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25B6

    Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν εξακολουθείς να χαρακτηρίζεις ως
    κατηγορίες περί “παραμυθά και εν ψυχρώ παραχαράκτη” το ερώτημα εάν ο Μιχελής μετέφερε υπεύθυνα ή όχι τις δηλώσεις του Οζντεμίρ.

    Παρά το μέγεθος του ατοπήματος, εγώ πάντως όχι.

    ________________________________________________

    Απο την σύγκριση και το ακουστικό ντοκουμέντο που παραθέτει ο JK είναι πλέον φανερό οτι ο κ. Μιχελής έκανε «ελεύθερη μετάφραση» και διαστρέβλωσε το κείμενο. Όχι πάρα πολύ για ένα κείμενο μόδας ή ένα αθλητικό κείμενο. Αλλά αρκετά για ένα πολιτικό κείμενο.

    Εγώ εξακολουθώ να λέω αυτό που είπα στην καλύβα στην αρχή αυτής της συζήτησης.

    Όταν δυο πολιτικοί αρχηγοί βγουν να κάνουν δηλώσεις μετά μια συνάντηση, λένε χαρούμενα πράγματα, ιδίως αν δεν έχουν να χωρίσουν κάτι.

    Αυτό είναι η real politic.

    Μάλιστα, για να δείξω μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτό, είχα θυμίσει το στεφάνι που είχε στείλει ο Μαο Τσε Τουνγκ στην κηδεία του Φράνκο.

  9. Η παρουσία των Οικολόγων Πράσινων θα μπορούσε να είναι μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική επιλογή, εάν είχαν απαλλαγεί από τα ιδεοληπτικά βαρίδια και την τάση να διατυπώνουν άποψη στο πόδι και να παρεμβαίνουν επί παντός επιστητού δεν έχει σχέση με την οικολογία. Από το βιβλίο ιστορίας της 6ης δημοτικού, μέχρι το μακεδονικό.

    Νομίζω ότι αυτή η πλευρά τους είναι και η αχίλλειος πτέρνα τους. Αποδεικνύουν έτσι σ΄όσους ψάχνουν λίγο παραπέρα ότι έννοια τους δεν είναι ο λαός και η καταστροφή του περιβάλλοντος από έναν αδηφάγο καπιταλισμό, αλλά η παλιομοδίτικη έκφραση γνώμης. Π.χ. η ιστορία με το βιβλίο ιστορίας της 6ης δημοτικού δεν ήταν μια απλή σύγκρουση εθνοκεντρικών με τους αποδομιστές, αλλά μια συζήτηση επί του φαινομένου της ιστορικής αναθεώρησης και των ορίων της. Ακριβώς γι αυτό το σύνολο σχεδόν της Αριστεράς, πλήν μέρους του ΣΥΝ, Ο-Π και Δικτύου, κατήγγειλε την οπτική και τη μεθοδολογία της κ. Ρεπούση. Και μαζί τους και το σύνολο των προσφυγικών οργανώσεων που αποτελούν μια αξιοσημείωτη δύναμη της κοινωνίας των πολιτών.

    Κάτι αντίστοιχο έγινε με το μακεδονικό. Στην προσπάθεια να αποτραπεί ο ελληνικός εθνολαϊκισμός, υιοθετήθηκε άκριτα η σλαβομακεδονική εθνικιστική επιλογή. Το αποτέλεσμα είναι να φανεί ως περιφρόνηση προς τους υπαρκτότατους 2 εκατομ. Έλληνες Μακεδόνες.

    Ενώ το πρόβλημα ήταν απλό και ιστορικά είχε αντιμετωπιστεί από την εποχή της ΣΝΟΦ (το «Σ» σημαίνει «σλαβομακεδονικό»), οι Ο-Π λαθεύοντας έγειραν προς της πλευρά του σλαβομακεδονικού εθνικισμού. Σαφώς εκεί έχει κατασκευαστεί ένα νέο σλαβικό έθνος το οποίο δεν είναι ούτε βουλγαρικό ούτε σερβικό. Είναι σλαβομακεδονικό. Αυτή είναι η πραγματική του ταυτότητα.

    Δεν υπήρχε κανένας λόγος οι Ο-Π να υιοθετήσουν τη σλαβομακεδονική εθνικιστική φαντασίωση. Ειδικά όταν εκεί η σλαβομακεδονική ελίτ ζει το δικό της 19ο αιώνα. Με την Μεγάλη Ιδέα της, που περιέχει από τους νεολιθικούς ανθρώπους, τις σάρισσες του Αλέξανδρου και του Φίλιππου, τον Σαμουήλ έως και τη Θεσσαλονίκη.

    Μακάρι να μπορούσαν να ξεπεράσουν αυτές τις παιδικές αρρώστιες!

  10. Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.

    ΝΑ ΤΙ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΣΤΟ ΦΕΙΣ ΜΠΟΥΚ
    ————————————————————-

    Και πέστε μου, αξίζει μια πεντάρα,
    των γραφειοκρατών η φάρα,
    στήνει με ζήλο περισσό,
    στο σβέρκο του λαού χορό.
    Στης ιστορίας τον χοντρό τον κινητή,
    τους έχω σιχαθεί…

    Και τι θα χάναμε,
    χωρίς «αυτούς» όλους,
    τους Πράσινους τους Οικολόγους,
    που ίσως θα ‘ταν διαφορετικά,,
    αν δεν τους «έπαιρναν αέρα τα μυαλά»,
    υπαλληλίσκοι, φοβητσιάρηδες, δούλοι, χαζοί,
    τους έχω βαρεθεί…

  11. Υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση στη συνάντηση Παπανδρέου – Όζντεμιρ.

    Επειδή για real politic μιλάμε, ίσως (λέω ίσως) ο Παπανδρέου με αυτήν την συνάντηση προσπάθησε να εκβιάσει την μετεκλογική συμμαχία των ΟΠ της Ελλάδας με το ΠΑΣΟΚ.

  12. 1) Και με την συνεντευξη του Χρυσογελου αποδεικνυεται εμπρακτα οτι οι Ο-Π ειναι κομματι της αριστερας με την ευρυτερη εννοια
    -καθως και μερος της Λύσης- προοπτικής του Προβληματος και οχι του προβλήματος ..
    2) Σε οτι αφορά στη συζητηση.. Ειναι Κριμα που ορισμενοι συντροφοι (οπως ο Μ -π Π &Α ή ο Ζωνιανιτης ) επιμενουν Ακομα
    σε ορισμενες ιδεοληπτκές εμμονές και αναφορές στο ..παιδί της πολης και στο Βιβλιο της Στ Δημοτικου οταν
    εχουμε ( κι εγώ προσωπικά ) κανει εξαντλητικές συζητησεις επ’ αυτου και οπου νομιζω οτι διαλύθηκαν οολες οι παρεξηγησεις αλλά και οι Συκοφαντιες που προερχονταν απο τον εκλεκτο της Δεξιας στον Νομό θεσσαλονικης , μεντορα του Εθνολαικισμου Ψωμιαδη(αλλά και το Λαος ) εναντιον του Μ .Τρεμοπουλου και των Οικολογων

    γ) ειναι Κρίμα οταν εχουν συμβει ολα τα Αισχη στην Παιδεια (και στη Χωρα) που εχει διαπραξει η κυβερνηση της Ν.Δ. καποιοι συντροφοι να Κολλάνε ακομα στο βιβλιο της Στ Δημοτικου που ετσι κι αλλιως αποσυρθηκε ενώ δεν ακουγεται Κουβεντα για το κατ’ αναθεση στο Ιδρυμα Καραμανλή
    και στους »ακαδημαικους» του βιβλιο Ιστοριας της Γ Λυκειου (που Εξωραιζει τον ρόλο του Μεταξά, υποτιμα την εθνική αντισταση κ.α Αλλά κυριως ειναι ΑΚΡΩΣ αντιπαιδαγωγικό, αποτελει προχειρη συρραφή πανεπιστημιακών παραδοσεων και αντικαθιστά ενα κατα Γενική ομολογια εξαιρετικό βιβλιο Ιστοριας που αντεξε για πάνω απο 20 χρόνια και το οποιο απεσυρθη στα Μουλωχτα (ισως γιατί δεν αρεσε στους ιθυνοντες το οτι τιμουσε την Εθνική μας αντισταση)

  13. Δείτε και αυτό:
    Οικολόγοι Πράσινοι στον ΣΚΑΪ!!
    http://manosbee.blogspot.com/2009/02/blog-post_9746.html

  14. Νοσφεράτε

    το πρόβλημα με τα σχολικά βιβλία Ιστορίας είναι τεράστιο. Τα δύο μεγάλα θέματα που είναι «εξορισμένα» απ’ αυτά είναι η ιστορία των Ελλήνων της Ανατολής και η ιστορία του εργατικού κινήματος, ελληνικού και διεθνούς.

    Η αναφορά σε τέτοια ζητήματα από μεριάς μου στοχεύει να αναδείξει το ιστορικό έλλειμα και την αδυναμία των πολιτικών χώρων να διαχειριστούν ορθά τέτοια ζητήματα. Η επαναφορά του ζητήματος του Κεμάλ Ατατούρκ, αποσκοπεί στο να τονίσει την έλλειψη μεθοδολογικών εργαλείων προσέγγισης της νεότερης ιστορίας, κάθώς και ξεκάθαρων κριτηρίων. Ειδικά από ένα Οικολογικό Κίνημα οι απαιτήσεις σ’ αυτόν τον τομέα είναι μεγάλες.

    Πολύ καλύτερα από μένα όμως, ανέπτυξε το θέμα ο «Ζωνιανίτης». Μακάρι να υπάρχουν ανοιχτά μυαλά στον οικολογικό χώρο να σκεφτούν ότι όλα αυτά τα ζητήματα που μας χωρίζουν θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ζητήματα που μας ενώνουν. Αρκεί να εξασφαλιστούν οι ξεκάθαρες αρχές του ουμανισμού, τις οποίες είναι αστείο να μην έχουμε κατακτήσει στις μέρες μας!

    Μ-π

  15. M-π λες

    »Μακάρι να υπάρχουν ανοιχτά μυαλά στον οικολογικό χώρο να σκεφτούν ότι όλα αυτά τα ζητήματα που μας χωρίζουν θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ζητήματα που μας ενώνουν. »

    Οπως πολύ καλά γνωριζεις αγαπητε εδώ και δυομισυ χρονια περιπου εχει ανοιξει μεταξυ μας (και μαλιστα με προσκληση δική σου προς την αφεντια μου) ενας σχεδόν καθημερινος εξαντλητικός διαλογος ιδιατερα για τα θεματα εθνους εθνικισμου , ιστοριας κλπ

    Καρπος αυτου του διαλόγου ηταν και ενα πολυτιμο ποστ με πανω απο οκτακοσια σχολια θεωριας στο Μπλογκ σας : Οι Μεταμορφωσεις της ταυτοτητας

    σ’ αυτόν τον διαλογο -που καποιες φορες ηταν θυελωδης και συγκρουσιακός τις περισσοτερες εποικοδομητικός τόσο εγώ οσο και αλλοι ειδαμε να αδυνατιζουν καποιες προκαταλήψεις
    ελπίζοντας βεβαια οτι κατι αναλογο θα γινει και απο την δική σας πλευρά …
    Θελω να πιστευω οτι με τα παιδια του Π &Α κατι καναμε σε μια εξαιρετικά δυσκολη κατευθυνση.. Και θα απογοητευομουν πολύ αν η (πιστεψε με ) εξαντλητική (και οχι χωρις εκνευρισμους) προσπαθεια μου για μια αλληλοκατανοηση κατεληγε ματαια..

    Οσο για μενα : αισθανομαι υπερηφανεια και χαρά αν και οσο συνεβαλα κατα το δυνατόν στο να κλονισθει το οικοδομημα του ΕθνοΛαικισμου που εκτιζαν επι χρόνια ο Ψωμιαδης , Παπαγεωργοπουλος και αλλοι της Ν.Δ. δεξιας (και του Λαος) επι χρόνια στη Θεσσαλονικη ..
    Που η παραταξη Οικολογια Αλληλεγγυη καταφερε στις περασμενες εκλογές να συγκεντρωσει περιπου 4,7% στις Νομαρχιακές εκλογές βγαζοντας δυο συμβουλους και με συνεργασια με δυναμεις τις Αριστεράς

    που οι Ο -Π σημερα ξεφυτρωνουν ως ο σταθερός εκτος πόλος στο Πολιτικό σκηνικό (και αυτό με τεραστιες προσπαθειες και παρά τις -εξωθεν και εκ των ενδον- υπονομευσεις )

    Αλλά και για το οτι ο Οικολογικός χωρος διατηρει παντα ανοιχτό διαυλο διαλογου με δυναμεις της αριστεράς και του Συριζα (καθως παραμενουν και οι Ο-Π ενα κομματι της αριστερας (Νεας Αριστεράς) -παρα τις προσπαθειες ορισμενων να υπονομευσουν αυτή την αριστερή τους Αντι -Δεξια, Αντι Νεοφιλελευθερη Αντιφασισστική, Αντι εθνολαικιστική φυσιογνωμια …)

    Ετσι Μ- π
    Νομιζω οτι μπορουμε να συνεχισουμε εναν Ειλικρινή (χωρις Καπελωματα αλλά και παραβλεποντας τις ενθεν και ενθεν Προβοκατσιες )

    Διαλογο
    τοσο με τον Π &Α (του οποιου αισθανομαι.. επιτιμο μελος παρα τους κατα καιρους Πριονισμους μου κατοπιν ανωθεν επιταγών )

    οσο και με ολες τις αλλες δυναμεις και τασεις της Αριστερας (και οχι μόνο)

  16. τωρα σε οτι αφορά το Μακεδονικό
    να πώ οτι με βρισκει απολυτως συμφωνω η αποψη Χρυσογελου »Δεν είναι λογικό να γίνουν αποδεκτοί με τον αυτοπροσδιορισμό που χρησιμοποιούν στη γλώσσα τους, ως Μακεντόντσι, που δε θίγει σε τίποτα τους Έλληνες Μακεδόνες;”

    Και να πώ επισης οτι εννοώ θεωρώ εντελώς λογικό και θεμιτό να επιδιώκει η Ελλάδα μια συνθετη ονομασια στο θεμα της Ονομασιας του Γειτονικου μας κρατους (αν και χασαμε πολυτιμο χρόνο και επιχειρηματα με εκεινα τα παραλογα χρονια του 9ο )

    θεωρώ εντελώς α-νοητο και εντελώς παραλογο το να προσπαθουμε ως κρατος να επιβαλλουμε το πώς θα αυτοονομαζονται οι ιδιοι οι κατοικοι της γειτονικής χωρας …
    Δηλαδή.. Επειδή εμεις ονομαζουμε τα μελη ενος εθνους »Σκοπιανους» -κατι που απο μόνο του μας »αδειαζει »στα διεθνή φορα )

    ειναι δυνατόν βρε παιδια να περιμενουμε οτι -για να μας κανουν το χατηρι -θα αυτοονομαστουν κι αυτοι ετσι; Σκοπιανοι;

    τι θα επι ο κατοικος ενος χωριου ..ειμαι Σκοπιανός;

    ειναι σαν να λεω εγώ Ειμαι Αθηναιος …

    Εμας – ως Ελληνες – μπορει να μας αλλάξει το ονομα – η πιεση ενος οποιου δηποτε κρατους ;
    Εννοώ το ονομα που συνδεεται με την εθνική μας ταυτότητα… Και Οχι το ονομα του κρατους μας ..
    Θα το αλλαζαμε ετσι ευκολα; Επειδή το θελουν καποιο τριτοι …
    Οπως παγιωθηκε η ονομασια ελληνες μεσα απο περιπλοκες διαδικασιες κατα τον δεκατο ενατο και εικοστο αιωνα – και οχι Ρωμιοι – για μας
    ετσι παγιωθηκε γιαυτους ως εθνική ταυτοτητα και αυτοονομασια τους το Μακεντόντσι» και οχι το ..Δαρδανοι , ή ιλυρριοι ή Σκοπιανοι …
    Γιαυτό θεωρώ α-σχετο και α-νοητο τον μαξιμαλισμό καποιων που επιμενουν ( οχι στη συνθετη ονομασια κατι που ειναι διπλωματικά επιτευξιμο – ή μαλλον θα ηταν αν δεν ειχαμε Αυτους(την Δεξιά ντε) που μας κυβερνανε)
    αλλά στο να Αλλαξουν και το ονομα που χρησιμοπει ενας λαος για να αυτοροσδιοριστει ..
    Ασε που αυτό Δειχνει μια Βαθυτατα αυταρχική νοοτροπία

    ;

  17. Natos pali o efhbos! Stin prwtoporia twn gegonotwn. 😉

    Meta apo ayto einai sigoyro to 3% stoys OP

  18. Poia einai h 8esh toy Papaxristoy gia Makedonia????

  19. @panosz Καλώς τον

    @JK Καλώς τον

    @Vlach Makedonski Καλώς τον/την

    @busybee Καλώς τον/την

    Επίσης ευχαριστώ του Πόντιους & Αριστερούς και την παρέα τους
    τον Νοσφεράτο και όλους όσους συμβάλουν στην συζήτηση

  20. @ioskefeos Η άποψη του κ. Παπαχρήστου για το Μακεδονικό περιληπτικά είναι στη συνέντευξη που μου είχε δώσει λίγο πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου ( 13/11/2008 ) και είναι όπως ακολουθεί :

    Ερώτηση : Θα μου πείτε μια πολύ σύντομη γνώμη σας για το «Μακεδονικό» πρόβλημα;
    Απάντηση : Το πρόβλημα με τα Σκόπια καθίσταται επικίνδυνο γιατί δεν έχει να κάνει με το όνομα αλλά με την πλήρη αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων. Ο κυβερνητικός εθνικισμός των γειτόνων μας είναι χειρότερος από των Άνθιμων και των Καρατζαφέρηδων, διότι λειτουργεί αποσταθεροποιητικά, εμφορείται από τον αλυτρωτισμό και εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Το προτεκτοράτο του FYROM μαζί με το Κοσσυφοπέδιο έχουν στο έδαφός τους την μεγαλύτερη στρατιωτική βάση στον πλανήτη και η Σούδα είναι η μεγαλύτερη της Μεσογείου. Το γεγονός αυτό τα αποκαλύπτει όλα.

    Συνέντευξη με τον ‘εκφωνητή’ του Πολυτεχνείου Μήτσο Παπαχρήστο.

  21. Το μεταφέρω απο την καλύβα του Πάνου.
    Σχολιαστής είναι ο Τάσος Κρομμύδας

    Φεβρουαρίου 13, 2009 στο 5:33 μμ
    Τάσος Κρομμύδας

    Επικοινώνησα με τον Παναγιώτη Κουπαράνη, τον Έλληνα συνεργάτη της Ντώυτσε Βέλλε και συντάκτη του επίμαχου άρθρου.

    Με διαβεβαίωσε πως:

    1. Η συνάντηση Τζεμ – Παπανδρέου έγινε στο The Mandala Hotel στην Potsdamer Platz στο Βερολίνο, όχι στα «γραφεία των Πράσινων(Die Grunen- Bundis 90)» όπως λέει ο Μιχελής.

    2. Η συνάντηση ήταν ανεπίσημη και ο Κουπαράνης ήταν ο μόνος δημοσιογράφος παρών

    3. Το γεγονός δεν αναμεταδόθηκε από οποιοδήποτε μέσο στη Γερμανία, ούτε βέβαια από τη Γερμανική DW, επομένως αποκλείεται να ισχύει αυτό που γράφει ο Μιχελής περί μεταφράσεων ή ότι «Οι δηλώσεις που κατέγραψα, προέρχονται από την εκτενή μετάδοση που έκανε η DW στο εσωτερικό της χώρας»

    4. Οι δηλώσεις έγιναν μόνο σε αυτόν και προφανώς υπάρχουν μόνο στο κασετοφωνάκι του. Δεν υπάρχουν δύο κασέτες ούτε διανεμήθηκε τίποτα σε άλλους δημοσιογράφους ή κόμματα

    5. Οι δηλώσεις του Τζεμ ήταν αυτές που καταγράφει ο ίδιος, όχι αυτές που μεταφέρει ο Μιχελής

    Με παρότρυνε μάλιστα να ζητήσω το οποιοδήποτε υποστηρικτικό στοιχείο διαθέτει κάποιος που διαψεύδει στο παραμικρό τα παραπάνω.

    Μιχάλη Μιχελή, αν πραγματικά επιμένεις πως ισχύουν αυτά που σε απανωτές περιπτώσεις εδώ και αλλού δημοσίως και με τόσο πάθος ισχυρίζεσαι, θα σου συνέστηνα να υπερασπιστείς την επαγγελματική σου δεοντολογία και το προσωπικό σου κύρος κοινοποιώντας μας κάποιο στοιχείο υποστηρικτικό των ισχυρισμών σου.

  22. Κρατάμε ενδεικτικά απο το facebook και από την σελίδα
    http://www.facebook.com/topic.php?uid=52382030495&topic=7151
    μερικές προτάσεις :



    Πάνος:
    Giogrio,
    μη φεύγεις από το θέμα. Το απόσπασμα του “συντονιστή της εκλογικής καμπάνιας” (ο ΝΣ;) το έδωσε (χωρίς λινκ) ένας Συριζιώτης. Άρα έχει δημοσιευτεί σε εφημερίδα / έντυπο / σελίδα. Και εκεί ο συντονιστής δικαιώνει τον Οζντεμίρ, αποκαλώντας τους δικούς του (δηλ. εμάς) ανεύθυνους, της κατωτέρας υποστάθμης, ωσάν τους φιδολόγους. Ο εν λόγω Συριζιώτης (ο Καναλιώτης) είπε πως θα το βρει (το λινκ) αλλά …το γοργόν και χάριν έχει.



    Πάνος:
    Τάσο, αν “το απόσπασμα φαίνεται να είναι από μέιλ” (του Χρυσόγελου, δηλ.) ζήτω που καήκαμε! Γιατί μου το έστειλε στην καλύβα γνωστός (όχι γνωστός μου) μπλόγκερ, φανατικός του …ΣΥΡΙΖΑ! Αν είναι δυνατόν! Πάντως στο ίντερνετ δε μπόρεσα να το εντοπίσω πουθενά.



    Πάνος:
    Και η αυθεντική φωλιά των ψύλλων:

    Συνέντευξη με τον Νίκο Χρυσόγελο απο τους «Οικολόγους Πράσινους»


    (Έτσι εξηγείται πως είχε στη διάθεσή του ο Καναλιώτης το απόσπασμα με τα φίδια…)

    Το προηγούμενο επίσης είναι στο http://panosz.wordpress.com/2009/02/06/mihelis-2/#comment-54445

    Τέλος μετά την αποκάλυψη του διαλόγου στο facebook της σελίδας
    http://www.facebook.com/topic.php?uid=52382030495&topic=7151
    ξαφνικά το «ΠΑΝΟ ΖΕΡΒΑ ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩ»
    http://el-gr.facebook.com/group.php?gid=52382030495
    σταμάτησε να είναι προσβάσημο (προφανώς απο τον admin του). Μετά απο 30 ώρες επανήλθε με αλλαγές στην σύνθεση του κόσμου που συμμετείχε (από 20 είχαν γίνει 18, μετά 19) και προφανώς αλλαγές και στους διαλόγους.

    Όλα αυτά από άνθρωπο που καταδικάζει τον τρόπο που γίνονται οι προσυνεδριακές διαδικασίες του ΚΚΕ.

  23. Καναλιώτη,

    οι διαπιστώσεις και τα συμπεράσματά σου είναι ο ορισμός του κουκουρούκου. Σεβόμενος το μπλογκ και το θέμα του ποστ, σταματάω εδώ.

    Έφηβε, σόρυ.

  24. »κουκουρούκου» και τριχες κατσαρες…
    Ισα ισα αξιζουν συγχαρητηρια στον Καναλιωτη που ειχε την υπομονή και το κουραγιο να αποκαλυψει μια τοσο φθηνή διαστρεβλωση της αλήθειας ..
    Καλά λεει η παροιμία »Το Ψεμμα εχει κοντά ποδάρια »

    εντω μεταξύ δειτε αυτή την» δήλωση κοιν φρονηματων » πο τον ελευθερο δικτυογραφο. http://nefelikas.wordpress.com/2009/02/14/i-believe/

    -νομιζω οτι εκφραζει πολλους απο μας

    …Νομιζω οτι αυτό το ποστ μπορει να συμβαλλει σεναν διαλογο ολων εκεινων των ατομων και πολιτικών ομαδων που ψαχνουν εστω και στα τυφλά για μια διεξοδο στην απιστευτη παρακμη και απελπισια στην οποια οδηγειται ο τόπος .(.και φυσικά θα δεχτουν και υβρεις και Προβοκατσιες οσοι επιμενουν σε ενα διαλογο και στην προσπαθεια για λυσεις )

  25. Μετά από αυτήν την επιδημία οικολογοσυριζίασης που ενέσκηψε εδώ, μόνο ένα πράγμα σε σώζει εφηβάκο:
    Να ζητήσεις συνέντευξη από την Αλέκα.
    🙂

  26. ..κατι που μαλλον θα μας αποτέλειωνε 🙂

  27. Όλα κι όλα Νοσφεράτε…
    Μη προτρέχεις…
    Μπορεί οι ερωτήσεις του Έφηβου να αναδείξουν μια άλλη Αλέκα.
    Εφηβάκο, όρμα!!!

  28. »Μπορεί οι ερωτήσεις του Έφηβου να αναδείξουν μια άλλη Αλέκα.»

    λες; με βαζεις σε σκεψεις τωρα…
    βρε ..λές;

  29. Συμφωνώ με την πρόταση του ΑΦΜ. Στείλε στην Αλέκα.

    Να ρωτήσεις επίσης εάν όσοι με τον όρο «αντικομμουνισμός» εννοούν και την κριτική στη σταλινική περίοδο, είναι εντός της κομματικής γραμμής;

    Μ-π

    ——————————–

    Υ.Γ.

    Η προτεινόμενη ερώτηση δεν είναι για γέλια. Γιατί τελευταία έχουμε πλήθος τέτοιων κρουσμάτων δαιμονοποίησης της άλλης άποψης ως «αντικομμουνισμό».

  30. Σίγουρα δεν είναι για γέλια η ερώτησή σου Μ-Π.
    Συμφωνώ

  31. μπραβο φιλε πολυ ωραια συνεντευξη συνεχισε με τις συνεντευξεις

  32. @Νοσφερατος Στις μερες μας το άρθρο του νεφελικα με μανιφέστο μοιάζει.

    Δήλωση κοινωνικών φρονημάτων

  33. Μοιάζει αλλα και διαφερει… Τα Μανιφεστα ειχαν κατι το δημαγωγικό ..και απλουστευτικό μαζί ..

    θα το ελεγα μαλλον: προ(σ)κληση…
    σε τι ομως; ελα ντε…
    μαλλον ζουμε σε μια εποχή που δεν υπάρχει πια (ή ακομα ) Μεγαλος Αλλος
    ουτε θεος-θρησκεια ,ουτε ιδεολογια, Μαρξ ή Ανταμ Σμιθ για να δωσουν απολυτες απαντησεις…
    Μειναμε μονοι…
    αυτό ειναι Φοβερό….
    αλλά και προκλητικό .
    Εμεις πρεπει να δωσουμε τις απαντησεις . Μονοι μας
    (οταν λεω εμεις εννοω εκατομμύρια , δισεκατομμυρια απλοι ανθρωποι στον κοσμο κολημενοι στην οθονη της τηλεορασης η του κομπιουτερ,αποχαυνωμένοι στην καταναλωση και στους μικροκοσμους τους
    που ξαφνικά καλουνται να βγουν εξω στο κρυο , (σαν την Ντορα του Ιψεν ) οχι απλώς για να δρασουν (αυτο ηταν πάντα το πιο Ευκολο ) αλλά για να σκεφτουν ..

  34. Αυτό ακριβώς λέω.
    Επαναπροσδιορισμός, επανατοποθέτηση.
    Ανοικτά αυτιά. Ακούω τον άλλον.
    Άνοιγμα σε ζυμώσεις.
    Όχι στον μεγάλο αδερφό.
    Όχι στο κόμμα αφέντη.
    Όχι στο οπαδιλίκη
    Σκέφτομαι, αναλύω, συνθέτω.

  35. @ΑΦΜ & Μ-π Λέτε να στείλει στην Αλέκα. Αλλά μέχρι τώρα μόνο απο γνωστούς και φίλους παίρνει συνεντεύξεις. Δεν θα ήταν πιο καθαρή η τοποθέτηση και πιο κοντά στην γραμμή του κόμματος αν ρώταγε τον φάρο;

  36. Μακάρι ο έφηβος να αναδείξει μια άλλη Αλέκα!:)
    Το τελευταίο σχόλιο του «Νοσφεράτου» με έχει καλύψει απόλυτα!
    Εκεί είναι η ουσία!
    Και πρέπει να μείνουμε σε αυτό!
    Και από εκεί να ξεκινήσουμε!
    Ταπεινή μου άποψη!
    Χαίρομαι που μπορώ και σας παρακολουθώ!
    Ωρα καλή!

  37. Ημερίδα των Οικολόγων Πράσινων.

    «Από την οικονομική κρίση και την κρίση του μοντέλου ανάπτυξης στην Πράσινη Οικονομία και το Green New Deal»

    – Πράσινη λύση στην κρίση (οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική)
    Αθήνα, Παρασκευή 20/2, Θεσσαλονίκη 22/2

    Πρόγραμμα Ημερίδας Αθήνα, Παρασκευή 20/2
    Ξενοδοχείο Ιμπέριαλ, Μεταξουργείο

    14.00-17.00: A’ Ενότητα: Εισαγωγή: Νέες προσεγγίσεις για την οικονομία
    (Προεδρείο: Ν. Χρυσόγελος, Κ. Συκιώτης)

    14.00-14.30: Αφήξεις-εγγραφές

    14.30-14.45: «Αίτια και εξέλιξη της οικονομικής κρίσης», Θ. Πελαγίδης, καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιά

    14.45-15.00: «Κρατικές δαπάνες, δημόσια διοίκηση, διαφθορά και Οικονομία», Α.Μ. Συγγρός, Δ/ντής της «Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος»

    15.00-15.15: «Ότι μετριέται, μετράει! Επαναπροσδιορισμός των δεικτών ανάπτυξης»,Μ. Πετράκος, Δρ. Στατιστικής

    15.15-15.30: «Απo-ανάπτυξη, η μόνη βιώσιμη απάντηση στην οικονομική και περιβαλλοντική κρίση», Γ. Καλλής, καθηγητής στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης

    15.30-15.45: «Πράσινη Οικονομία και Green New Deal», Γ. Παρασκευόπουλος, νομικός, μέλος Θ.Ο. Οικονομία των Ο.Π.

    15.45-16.00: «Πηγές Χρηματοδότησης για την προώθηση της Πράσινης Οικονομίας», Ν. Φιολιτάκης, Οικονομολόγος – Διεθνής Σύμβουλος Επιχειρήσεων

    16.00-16.15: «Φορολογική Μεταρρύθμιση: Θεμέλιο για μια Πράσινη Οικονομία», Κ. Συκιώτης, Δρ. Θεσμικός Οικονομολόγος – Σύμβουλος Επιχειρήσεων

    16.15-16.30: «Κοινωνική οικονομία, Κοινωνικές επιχειρήσεις, ο τρίτος τομέας πέρα από τον κρατικό και τον ιδιωτικό τομέα», Α. Δαλαμάγκα, Δ/ντρια Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης, μέλος ΔΣ του ευρωπαϊκού δικτύου κοινωνικών επιχειρήσεων Rre-use

    16.30-16.45: παρεμβάσεις –συζήτηση

    16.45-17.00 Διάλειμμα

    17.00-18.30: Β’ Ενότητα: Η κρίση και οι λύσεις σε ειδικούς κλάδους – επενδύσεις υποδομών
    (Προεδρείο: Γιώργος Δημαράς, Ν. Φιολιτάκης, Α. Αργυρόπουλος)

    17.00-17.15: «Η κρίση στον κατασκευαστικό τομέα και οι προτάσεις των ΟΠ για το ξεπέρασμά της», Γ. Δημαράς, πολιτικός μηχανικός, μέλος της Θ. Ο. Οικονομία των ΟΠ
    17.15-17.30: «Αιολική ενέργεια και οικονομία», εκπρόσωπος της ΕΛΕΤΕΑΝ
    17.30-17.45: «Ηλεκτροπαραγωγή & ΑΠΕ στα Κτίρια”, Γρ. Μαλτέζος, ενεργειολόγος
    17.45-18.00: « Οικονομικές παράμετροι της βιώσιμης κινητικότητας», Θ.Βλαστός, καθηγητής ΕΜΠ, συγκοινωνιολόγος
    18.00-18.15: «Γεωργία και πράσινη οικονομία», Λ. Λουλούδης, αντιπρύτανης Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας

    18.00-18.15: Ερωτήσεις-παρεμβάσεις

    18.15-21.00: Γ. Ενότητα: Στρογγυλό τραπέζι: Οικονομική κρίση και Green New Deal / Πράσινη Οικονομία
    (Προεδρείο: Κ. Λεμπέση, Λ. Μυριβήλη)

    18.15-18.25: Χαιρετισμός Μ. Τρεμόπουλου, επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου των Οικολόγων Πράσινων
    18.25-18.35: «Η κριτική των Οικολόγων Πράσινων για την οικονομική κρίση», Κ. Διάκος, μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων, 4ος στο ευρωψηφοδέλτιο των ΟΠ

    Ομιλητές:
    – Pierre Jonckheer, Ευρωβουλευτής Πρασίνων, υπεύθυνος για θέματα Οικονομίας της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος
    – Hans – Josef Fell, βουλευτής των Γερμανών Πρασίνων, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας, τεχνολογίας και φυσικών πόρων
    – Αναστάσιος Ξεπαπαδέας, Καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας και Πολιτικής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών,
    – Νίκος Χρυσόγελος, μέλος Γραμματείας Οικολόγων Πράσινων, συντονιστής εκλογικής καμπάνιας των ΟΠ για ευρωεκλογές
    – Γιάννης Παρασκευόπουλος, μέλος της Θεματικής Ομάδας Οικονομία των Οικολόγων Πράσινων

    21.00-21.30: Ερωτήσεις – συζήτηση

  38. Μπράβο «Έφηβε». Καιρός όμως να κάνεις το μεγάλο άλμα και να απαιτήσεις μια συνέντευξη από την Παπαρήγα

  39. Σχετικά με το τι ακριβώς είπε ο Οζντεμίρ μετά τη συνάντηση και με τις άθλιες επιθέσεις εναντίον μου και του Χρυσόγεκλου που τολμήσαμε να διαψεύσουμε το …Μιχελή, νομίζω πως κλείνει η ιστορία με τη δημοσίευση και του ηχητικού ντοκουμέντου των ίδιων των δηλώσεων:

    http://www.box.net/shared/nvc39teg45

    Ευχαριστώ τον κο Κουπαράνη ο οποίος -διασκεδάζοντας ίσως με την όλη ιστορία- μπήκε στον κόπο να μετατρέψει σε mp3 τη μαγνητοφώνηση και να μου κοινοποιήσει το αρχείο.

  40. Αγαπητέ κ. Κρομμύδα

    απο την αρχή αυτής της συζήτησης έχω την ίδια άποψη με εσάς.

    Δεν ανήκω στον χώρο των ΟΠ, επίσης δεν είμαι φανατικός του ΣΥΡΙΖΑ όπως ανόητα με βάφτισαν πρόσφατα, καν δεν είμαι οργανωμένος σε κάποια οργάνωση ή κόμμα. Με απόψεις συντάσσομαι που μερικές απο αυτές είναι εδώ άλλες είναι εκεί άλλες πάρα πέρα. Αλλά είναι που με ενοχλεί η μικρότητα και η μιζέρια κάποιων ανθρώπων που προσπαθούν να βγάλουν απο την μύγα ξύγκι. Είναι δε αυτή η συμπεριφορά που αν την αφήσεις και γίνει κυρίαρχη εμποδίζει να αναπτύσσονται ιδέες που έχουν μια κάποια δυναμική.

    Αυτά σχολίαζα και εσείς τελικά το αποδείξατε.

    Δεν θα απαντούσα, θεωρώντας την συζήτηση πανηγυρικά λήξασα, μετά το τελευταίο σχόλιο σας.

    Αλλά επειδή είδα ότι σας μαλώσανε που γράψατε εδώ σε εμάς το πάρα πάνω σχόλιο, ένοιωσα την ανάγκη να σας ευχαριστήσω που κάνατε το αυτονόητο και ενημερώσατε και εμάς με την τελευταία σημαντική πληροφορίας σας.

    Αν κάποιοι θεωρούν ότι η πληροφόρηση βλάπτει, απλά δείχνουν για πολλοστή φορά το πως εννοούν την δημοκρατία και την διαδικτυακή ενημέρωση.

    Διαβάζουμε στο http://panosz.wordpress.com/2009/02/06/mihelis-2/#comment-54996
    «…Είχα αποφασίσει να μην απαντήσω στο τελευταίο σου σχόλιο, γιατί ειλικρινά πιστεύω ότι αδικείς κατάφωρα τον εαυτό του και δεν ήθελα να δωθεί συνέχεια. Δυστυχώς, όμως, είδα ότι το σχόλιο αυτό το έστειλες και αλλού…»

    (κατά τα άλλα κατηγορούν το ΚΚΕ για αδιαφανείς διαδικασίες, οι μικρές Παπαρήγες, τρομάρα τους)

  41. Καναλιώτη,

    πάλι έλυσες το χειρόφρενο και πήρες τον κατήφορο…

    Καλό ταξίδι!

  42. Κατ’ αρχάς η Παπαρήγα είναι μόνο μία!!!

    Για μας τους απ’ έξω φαίνεται περίεργο το τόσο μεγάλο άγχος που προκάλεσε η δήλωση Οζντεμίρ στους Οικολόγους [Grk Makedonski (όπως τους αποκαλεί ο Vlach Makedonski) και λοιπούς Νεοέλληνες].

    Ίσως είναι τα ψυχολογικά που προκαλεί ο προθάλαμος της Βουλής και της (ποιος ξέρει) εξουσίας; 8)

    Μ-π

  43. »Δεν ανήκω στον χώρο των ΟΠ, επίσης δεν είμαι φανατικός του ΣΥΡΙΖΑ όπως ανόητα με βάφτισαν πρόσφατα, καν δεν είμαι οργανωμένος σε κάποια οργάνωση ή κόμμα. Με απόψεις συντάσσομαι που μερικές απο αυτές είναι εδώ άλλες είναι εκεί άλλες πάρα πέρα. Αλλά είναι που με ενοχλεί η μικρότητα και η μιζέρια κάποιων ανθρώπων που προσπαθούν να βγάλουν απο την μύγα ξύγκι. Είναι δε αυτή η συμπεριφορά που αν την αφήσεις και γίνει κυρίαρχη εμποδίζει να αναπτύσσονται ιδέες που έχουν μια κάποια δυναμική. »

    Καναλιωτη

    Σωστος και εντιμος …

  44. Aυτοι οι Αντιβαροι ετσι και κολησουν καπου κολάνε για καλά ..

  45. Σας τολεγα δεν σας τόλεγα;

  46. »Δυστυχώς, όμως, είδα ότι το σχόλιο αυτό το έστειλες και αλλού…”

    δηλαδή -σου λεει ο αλλος-τόχεις δίπορτο . Μπαινεις εδώ ,βγαινεις απο κει ξαναβγαινεις ξαναμπαινεις κ.ο.κ

    Δεν εισαι φρόνιμος δηλαδή .Απο που κι ως που βγαινεις και μπαινεις;…Καταλαβες;
    (που να καταλάβεις θα μου πεις ..εδώ δεεν καταλαβαίνουμε εμεις )

  47. […] μια λέξη είναι προϊόν του εθνολαϊκισμού”. Χρυσόγελος https://efhbos.wordpress.com/2009/02/12/xrysogelos/ Χρυσόγελος για το «Μακεδονικό»: Υπέρ του […]

  48. […] https://efhbos.wordpress.com/2009/02/12/xrysogelos/ Χρυσόγελος για το «Μακεδονικό»: Υπέρ του αυτοπροσδιρισμού των Σκοπιανών, υπέρ της αναγνώρισης μειονότητας «Μακεδόνων» στην Ελλάδα, υπέρ της επίσημης διδασκαλίας από το ελληνικό κράτος των «μακεντόντσι» (σε ποιους άραγε;).Έφηβος: Ποιες είναι οι θέσεις σας για το «Μακεδονικό»;Νίκος Χρυσόγελος: Για το «Μακεδονικό», οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις έχουν τεράστια ευθύνη γιατί δεν επίλυσαν το θέμα αυτό τότε που υπήρχαν ρεαλιστικές δυνατότητες για επίλυση. Για πολλά ακόμα χρόνια η εκκρεμότητα μπορεί να κάνει ζημιά στη χώρα:- Στο εξωτερικό εφημερίδες, χάρτες, εγκυκλοπαίδειες, τουριστικοί οδηγοί, αναφέρουν πια όλο και πιο συχνά τη γειτονική χώρα ως «Μακεδονία» και την ελληνική Μακεδονία όλο και συχνότερα ως σκέτη Βόρεια Ελλάδα.- Η ιστορική μνήμη των ξένων αφορά κυρίως την πολυεθνική Μακεδονία του 1900 και ελάχιστα την αρχαιότητα και το Μ. Αλέξανδρο (που θεωρείται επίκαιρος όσο και ο Μ. Ναπολέων).Η μέχρι τώρα θέση των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο απηχεί σε μεγάλο βαθμό την αρνητική διάθεση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης απέναντι στα ελληνικά επιχειρήματα. Δεν είναι εύκολα κατανοητός ο φόβος μιας ευρωπαϊκής χώρας, που ανήκει στις 29 πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου, με οικονομικούς παράγοντες που ελέγχουν πάνω από το 1/3 των δραστηριοτήτων της γειτονικής χώρας. Μπορεί να μετριαστεί μόνο με την εκλογή ευρωβουλευτή από τους Οικολόγους Πράσινους, που θα μπορεί να θέτει τις θεμιτές, όχι παράλογες, ελληνικές ευαισθησίες με όρους κατανοητούς από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.Στο πρόγραμμα των Οικολόγων Πράσινων αναφέρεται ότι καμιά εθνότητα (στην ευρύτερη γεωγραφική Μακεδονία) δεν είναι πιο Μακεδόνες από τις υπόλοιπες και ότι το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού αφορά και τις περιφέρειες (άρα και την ελληνική Μακεδονία). Δίπλα στα 2,5 εκατομμύρια Έλληνες Μακεδόνες μπορούν να υπάρχουν και συμπολίτες μας με διαφορετική εθνοτική συνείδηση και ταυτότητα. Γιατί θα πρέπει να το φοβόμαστε αν δεν συνδέεται με αλλαγές συνόρων ή απειλές; Δεν είναι λογικό να γίνουν αποδεκτοί με τον αυτοπροσδιορισμό που χρησιμοποιούν στη γλώσσα τους, ως Μακεντόντσι, που δε θίγει σε τίποτα τους Έλληνες Μακεδόνες”; […]

  49. το βιογραφικο αυτού του ανθρώπου ειναι πραγματικά για γέλια. Ειναι ο κλασσικός ενεργός παπάρας ελληνοαριστερός που προσπαθεί να πείσει πως πρέπει ολοι να αποδεχτούμε πως η αξία κάθε ανθρώπου μετράτε με βάση την «κοινωνική ενεργητικότητά του» δηλαδή με πόσες μολότωφ κατασκέυασε ή πόσες βιτρίνες καταστημάτων διέλυσε. Επίσης βλέπω πως είναι ιδιαίτερο σημαντικό το να έχεις συμμετάσχει σε αριστερές διαδηλώσεις πού είχαν αποτέλεσμα την αλλαγή κάποιου νόμου.
    Φυσικά όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από τον φόβο που έχει επιβληθεί από την νεο αριστερή πνευματική ιερά εξέταση και την αδιαφορία της ελληνικής αστικής τάξης που καλοβολεμένη και θεωρώντας δεδομένη την προστασία της από την προίκα του καραμανλή δηλαδή την ΕΕ. Μιας λοιπόν Ιεράς Εξέτασης που κυριολεκτικα πλέον -μετά το πλιάτσικο του δεκεμβρίου- καίει οποιονδήποτε έχει αντίθετη άποψη από την ορθόδοξη ελληνική νεοαριστερή επιβάλλοντας εναν φασιστικό μονόλογο και μια και μόνη θεώρηση και ανάλυση της σύγχρονης ζωής.
    Είναι σαφέστατο λοιπόν πως το κοινωνικό πρόβλημα της ελλάδας είναι η αριστερή κοινωνία και όχι η δεξιά πολιτική. Η αγκυλωμένη αριστερή κοινωνία που αρνείται την εξέλιξη όπως και η αντίστοιχη ελληνοορθόδοξη εκκλησία της οποίας τις μεθόδους αντιγράφουν με ζήλο οι νεοαριστεροί συνέλληνες στην προσπάθειά τους φυσικά να βάλουν χέρι και αυτοί στον κοινωνικό πλούτο μας.
    Το μόνο αισιόδοξο είναι πως πάντα καποιες μαννες θα γεννούν καζαντζάκηδες.

  50. κ. paparis
    αυτά που λέτε είναι τέτοιου επιπέδου και αξίας ώστε να τιμούν το όνομά σας.

  51. […] https://efhbos.wordpress.com/2009/02/12/xrysogelos/ Χρυσόγελος για το «Μακεδονικό»: Υπέρ του αυτοπροσδιρισμού των Σκοπιανών, υπέρ της αναγνώρισης μειονότητας «Μακεδόνων» στην Ελλάδα, υπέρ της επίσημης διδασκαλίας από το ελληνικό κράτος των «μακεντόντσι» (σε ποιους άραγε;).Έφηβος: Ποιες είναι οι θέσεις σας για το «Μακεδονικό»;Νίκος Χρυσόγελος: Για το «Μακεδονικό», οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις έχουν τεράστια ευθύνη γιατί δεν επίλυσαν το θέμα αυτό τότε που υπήρχαν ρεαλιστικές δυνατότητες για επίλυση. Για πολλά ακόμα χρόνια η εκκρεμότητα μπορεί να κάνει ζημιά στη χώρα:- Στο εξωτερικό εφημερίδες, χάρτες, εγκυκλοπαίδειες, τουριστικοί οδηγοί, αναφέρουν πια όλο και πιο συχνά τη γειτονική χώρα ως «Μακεδονία» και την ελληνική Μακεδονία όλο και συχνότερα ως σκέτη Βόρεια Ελλάδα.- Η ιστορική μνήμη των ξένων αφορά κυρίως την πολυεθνική Μακεδονία του 1900 και ελάχιστα την αρχαιότητα και το Μ. Αλέξανδρο (που θεωρείται επίκαιρος όσο και ο Μ. Ναπολέων).Η μέχρι τώρα θέση των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο απηχεί σε μεγάλο βαθμό την αρνητική διάθεση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης απέναντι στα ελληνικά επιχειρήματα. Δεν είναι εύκολα κατανοητός ο φόβος μιας ευρωπαϊκής χώρας, που ανήκει στις 29 πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου, με οικονομικούς παράγοντες που ελέγχουν πάνω από το 1/3 των δραστηριοτήτων της γειτονικής χώρας. Μπορεί να μετριαστεί μόνο με την εκλογή ευρωβουλευτή από τους Οικολόγους Πράσινους, που θα μπορεί να θέτει τις θεμιτές, όχι παράλογες, ελληνικές ευαισθησίες με όρους κατανοητούς από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.Στο πρόγραμμα των Οικολόγων Πράσινων αναφέρεται ότι καμιά εθνότητα (στην ευρύτερη γεωγραφική Μακεδονία) δεν είναι πιο Μακεδόνες από τις υπόλοιπες και ότι το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού αφορά και τις περιφέρειες (άρα και την ελληνική Μακεδονία). Δίπλα στα 2,5 εκατομμύρια Έλληνες Μακεδόνες μπορούν να υπάρχουν και συμπολίτες μας με διαφορετική εθνοτική συνείδηση και ταυτότητα. Γιατί θα πρέπει να το φοβόμαστε αν δεν συνδέεται με αλλαγές συνόρων ή απειλές; Δεν είναι λογικό να γίνουν αποδεκτοί με τον αυτοπροσδιορισμό που χρησιμοποιούν στη γλώσσα τους, ως Μακεντόντσι, που δε θίγει σε τίποτα τους Έλληνες Μακεδόνες”; […]

  52. Η χρήση του ονόματος της Μακεδονίας από τους Σκοπιανούς.
    Όταν πρότεινα στην κόρη μου, Πόντια από εμένα, Ελληνίδα Μακεδόνισσα από τη μητέρα της, της πρότεινα για λόγους «κοινωνικοποίησης» ως έφηβης να πάει στην Εύξεινο Λέσχη να μάθει ποντιακούς χορούς, που είπε «Μπαμπά να μη σε στεναχωρήσω, δεν αισθάνομαι τόσο Πόντια όσο νομίζεις» και συνειδητοποίησα ότι η κόρη μου, 4ης γενιάς πρόσφυγας, είναι πλέον Μακεδόνισσα – Θεσσαλονικιά, κι αναρωτήθηκα εάν είμαι δίκαιος να μη το αναγνωρίζω, ως δικαίωμα τοπικής (κι όχι ιστορικής) καταγωγής στους σλαβικής καταγωγής κατοίκους της Μακεδονίας, Έλληνες ή Σκοπιανούς πολίτες, τους οποίους τους χώρισαν τα σύνορα. Προσωπικά αισθάνομαι ότι θα ήμουν άδικος, διότι κι αυτοί, έπαιξαν και μεγάλωσαν μαζί με Έλληνες, μεγάλωσαν με τις παραδόσεις του «ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;» όπως ίσως οι Καλάς που ποιος μπορεί με βεβαιότητα να πει εάν είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων… όταν όλη η Ασία τιμά τον Αλέξανδρο! Οπότε με μία έννοια, την γεωγραφική είναι Μακεδόνες. Προσωπικά θα ήμουν ευτυχής εάν οι Σκοπιανοί κατανοούσαν (διότι από την προπαγάνδα τους ούτε αυτό είναι βέβαιο ότι το γνωρίζουν)

    Για τη γλώσσα «Μακεντόνσκι», εάν είναι η πρόταση του Ευάγγελου Κωφού, θα πρέπει όλοι να κάνουμε πίσω και να το σκεφτούμε. Η σύζυγος μου με καταγωγή από την Έδεσσα, που μεγαλωσε στη Θεσσαλονίκη και πήγαινε στο πατρικό της τα καλοκαίρια, θυμάται ότι όταν ήταν μικρή άκουγε στην τοπική σλαβική διάλεκτο και απαντούσε στα Ελληνικά. Όταν πήγαμε στη Βουλγαρία, άκουγε και καταλάβαινε. Τώρα εάν πούμε τη γλώσσα τους Μακεντόντσκι ή Βουλγάρικη… απλά να αναφέρω πω ότι την άποψη αυτή (Μακεντόντσι) νομίζω ότι υποστηρίζει ο Διπλωμάτης και Καθηγητής Ευάγγελος Κωφός, ο οποίος είναι ο πλέον σχετικός στο θέμα αυτό. Προσωπικά, κάτοικος Θεσσαλονίκης και εκ καταγωγής Πόντιος, παιδιόθεν τα αποκαλώ Σλαβομακεδονικά ή Μακεδονίτικα. Αυτή ήταν η λέξη που χρησιμοποιούσαμε. Στην Έδεσσα γνώρισα γέροντες, που στον Εμφύλιο πολέμησαν με τον Εθνικό στρατό κατά των Κομμουνιστών, που αναφέρονται στη γλώσσα αυτή ως «ντόπια» ή «δικά μας». Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Εάν θέλει κανείς να τους ονομάσει «Μήτσους» δικαίωμα του, αλλά δεν μπορούμε να θεωρούμε την άποψη του Ευάγγελου Κωφού, αντεθνική. Αντίθετα όποιος δεν την γνωρίζει είναι άσχετος και στερείται σοβαρότητας. Διαβάστε τις εργασίες του Ε.Κωφού και μετά ξανασκεφτείτε τις διαφωνίες σας.

    Άφησα τελευταίο τον Θεσσαλονικιό ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας (το αναφέρει ένας συνομιλητής). Για το θέμα έχει γραφτεί βιβλίο που τεκμηριώνει την αναγκαιότητα και τις ωφέλειες από μία τέτοια κίνηση (να δοθεί το όνομα του σε μία οδό της Θεσσαλονίκης). Ο Κεμάλ ήταν μία λαμπρή προσωπικότητα. Μία στρατιωτική ιδιοφυία. Ως Συνταγματάρχης κράτησε στην άμυνα της Καλλίπολης. Από αυτά και μόνο, του αξίζει σεβασμός, Σεβασμός πρέπει να έχουμε σε άξιο αντίπαλο , ακόμη και για να γνωρίζουμε πως θα τον αντιμετωπίσουμε. Ενδεχομένως εάν ιδρύαμε ένα ινστιτούτο Τουρκολογίας «Κεμάλ» στη Θεσσαλονίκη, να αποκτούσαμε μεγαλύτερη πληροφόρηση για την Τουρκία (δες τη συχνότητα που μελετούμε τους Τούρκους στρατιωτικούς στις Σχολές Πολέμου) και θα τους αντιμετωπίζαμε πιο αποτελεσματικά. Ο Κεμάλ, ένας μετέπειτα στενός φίλος του Βενιζέλου, οι δυο τους αποτέλεσαν την βάση της ελληνοτουρκικής φιλίας. Ποιος μπορεί να θεωρήσει το Βενιζέλο προδότη ή στενόμυαλο, ή κοντόφθαλμο; Μήπως όσοι εναντιώνονται θα έπρεπε να το ξανασκεφτούν;

    Όσα γράφω είναι προσωπικές απόψεις, και δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι υποστηρίζω τους Οικολόγους ως κόμμα. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν θεωρώ ανθελληνικές τις θέσεις των Οικολόγων, που διάβασα παρακάτω. Όπως δεν θεωρώ ανθελληνικές τις θέσεις που έως σήμερα έχουμε, χωρίς ακόμη κάποιο εμφανές αποτέλεσμα, υιοθετήσει. Ίσως να είναι απλά λανθασμένες. Ανθελληνικές θεωρώ τις θέσεις που προκαλούν διχασμό όταν κατηγορούμε Έλληνες ως Ανθέλληνες! Πρβλ. τον Δημοσθένη που χαρακτήρισε τον Φίλιππο «Βάρβαρο»! Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε εάν μάθαινε ότι οι Σκοπιανοί το έκαναν «σημαία» ως ένδειξη ότι ο Φίλιππος δεν μπορεί να ήταν Έλληνας. Να σεβόμαστε τις απόψεις των Ελλήνων πολιτών, ακόμη κι αν είναι μουσουλμάνοι της Θράκης ή σλαβόφωνοι της Μακεδονίας. Η ενότητα του έθνους επιτυγχάνεται με συναίνεση. Την χειρότερη λύση θα την αντιμετωπίσουμε νικηφόρα με επιτυχία εάν είμαστε ενωμένοι (μύρια ιστορικά παραδείγματα), ενώ την καλύτερη μπορούμε να την μετατρέψουμε σε Μικρασιαστική Καταστροφή με τον διχασμό και την φαγωμάρα. Ο Νίκος Χρυσόγελος, ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, είναι Έλληνες πολίτες που ούτε έφαγαν τα χρήματα μας, ούτε μας εξαπάτησαν. Δικαιούνται σε μία πολιτική διαδικασία να προτείνουν οτιδήποτε κρίνουν καλύτερο ως πολιτική για την Πατρίδα μας. Ας τους ακούσουμε, κι ας μην τους ψηφίσουμε εάν δεν μας εκφράζουν ή εάν κάποιος άλλος μας εκφράζει περισσότερο. Αλλά ας μην κάνουμε το άσπρο – μαύρο. Ας μην σπέρνουμε το διχασμό για θέματα όπου τελικώς μπορεί και να έχουμε άδικο. Ας είμαστε δίκαιοι. Απόγονοι του Αριστείδη είμαστε, ας μην το ξεχνάμε.

  53. «Άφησα τελευταίο τον Θεσσαλονικιό ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας (το αναφέρει ένας συνομιλητής). Για το θέμα έχει γραφτεί βιβλίο που τεκμηριώνει την αναγκαιότητα και τις ωφέλειες από μία τέτοια κίνηση (να δοθεί το όνομα του σε μία οδό της Θεσσαλονίκης). Ο Κεμάλ ήταν μία λαμπρή προσωπικότητα. Μία στρατιωτική ιδιοφυία. Ως Συνταγματάρχης κράτησε στην άμυνα της Καλλίπολης. Από αυτά και μόνο, του αξίζει σεβασμός…»

    Φυσικά, όπως σε κάθε μεγάλο μιλιταριστή σφαγέα της ιστορίας, από το Μέγα Αλέξανδρο μέχρι τον Ιβάν τον Τρομερό, τον Αττίλα, τον Στάλιν και τον Αδόλφο Χίτλερ. Είναι κατανοητό το γεγονός ότι η βία, η εξουσία και η στολή του (όχι πάντα) νικητή ασκούν πάντα μια γοητεία στους λαούς, ακόμα και στους ηττημένους.

    Υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα σημεία στην παραπάνω τοποθέτηση από την κεμαλολαγνεία που επιβιώνει και μας κληρονόμησε τόσο ο Ιωάννης Μεταξάς έως και το ΚΚΕ, τα οποία επιφυλάσσομαι να σχολιάσω.

    Μ-π

  54. @κ. Ιωάννη Μανομενίδη
    Αγαπητέ κύριε Μανομενίδη
    είναι σημαντικά αυτά που λέτε και είναι πιο σημαντικό που τα λέτε εσείς, που οι πρόγονοί σας κυνηγήθηκαν λυσσαλέα απο τον Κεμάλ και τους Νεότουρκους.
    Είναι πολύ σημαντικό να μπορεί να συγχωρεί ο άνθρωπος.
    Αλλά άλλο να συγχωρεί και άλλο να αλλάζει την Ιστορία και μάλιστα των προγόνων του.
    Το επόμενο βήμα θα ήταν να μας πείτε ότι δεν έγινε γενοκτονία στην Ανατολία με θύματα τους Αρμένιους και τους Πόντιους. Ίσως ήταν και αυτό μια ηρωική πράξη άξια θαυμασμού.

    Όσον αφορά την ονομασία των Σκοπίων παρακαλώ διαβάστε στην συνέντευξη του Μανώλη Γλέζου την απάντηση στο σχετικό ερώτημα.

    Συνέντευξη με τον Μανώλη Γλέζο.


    όπου λέει “…Αλλά στην περίπτωση των γειτόνων μας Σλαβομακεδόνων του Βαρδάρη, αυτή ήταν η ονομασία που οι ίδιοι είχαν επιλέξει παλιά, συμβαίνουν δύο τινά: α) κλέβουν την ιστορία άλλου έθνους και επιχειρούν να την κάνουν δική τους και β) χρησιμοποιούνται ως όργανο των ΗΠΑ στα Βαλκάνια.…
    ή στη συνέντευξη του Μήτσου Παπαχρήστου

    Συνέντευξη με τον ‘εκφωνητή’ του Πολυτεχνείου Μήτσο Παπαχρήστο.


    που εκτός των άλλων λέει “…Το πρόβλημα με τα Σκόπια καθίσταται επικίνδυνο γιατί δεν έχει να κάνει με το όνομα αλλά με την πλήρη αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων. Ο κυβερνητικός εθνικισμός των γειτόνων μας …

    Αυτός ο κυβερνητικός εθνικισμός θέλει την σλάβικη διάλεκτο, που είναι γνήσιο παρακλάδι τω Βουλγάρικων όπως και εσείς λέτε, να είναι η γλώσσα του Μ. Αλεξάνδρου και την ονομάζουν Μακεντόνσκι ή Μακεδονικά.

    Ε, και εγώ είμαι απόγονος του Ωνάση και θέλω τα μισά χρήματα της οικογένειας ΤΩΡΑ (όχι από αυτά που έμειναν σήμερα, τα μισά απο αυτά που άφησε τότε).

  55. Επίσης, οι υπερβολές και οι αχρείαστες πολιτικές θέσεις των Οικολόγων-Πρόσινων είτε για το σλαβομακεδονικό ζήτημα, είτε για τον τουρκικό εθνικισμό -που δυστυχώς υποθάλπτουν και ενισχύουν και το σλαβομακεδονικό και τον τουρκικό εθνικισμό- δεν πέρασαν απαρατήρητες τσο μπλογκ μας και σχολιάστηκαν σε διάφορες αναρτήσεις. Η συζήτηση που ακολούθησε έχει ενδιαφέρον γιατία αναδεικνύει το προφανές που οι Ο-Π αδυνατούν να δούν:

    http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/02/28/tremopoulos1/

    -Οι «Οικολόγοι Πράσινοι» και ο γάϊδαρος που πετάει

    Επίσης θα σας πρότεινα να διαβάσετε προσεκτικά τις χθεσινές δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού για την αρνητική μεταχείριση των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων από «φασιστοειδή ρεύματα» στην Τουρκία για να δείτε ότι ακόμα και ο κ. Ερντογάν βρίσκεται αριστερότερα και αντιεθνικιστικότερα του κ. Τρεμόπουλου.

    Μ-π

  56. Εκ παραδρομής έμεινε ατελής μία φράση που ξεκίνησα παραπάνω και τη συνεχίζω: Προσωπικά θα ήμουν ευτυχής εάν οι Σκοπιανοί κατανοούσαν (διότι από την προπαγάνδα τους ούτε αυτό είναι βέβαιο ότι το γνωρίζουν) ότι ΔΕΝ είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων που είναι Έλληνες, κι εκεί εκτιμώ ότι πρέπει να εστιάσουμε. Εάν αυτό το δεχόταν λ.χ. στο Σύνταγμα τους και σε διεθνή συνθήκη, προσωπικά δεν θα είχα ιδιαίτερη δυσκολία να δεχθώ και να αποκαλούνται σκέτο Μακεδονία.

    Δεν είμαι υπαρασπιστής των Ο-Π, προσωπικά πιστεύω ότι κακώς απαντούν και ασχολούνται με τα εθνικά θέματα, και ειδικά σε θέματα όπως το Μακεδονικό που είναι μία πληγή που αιμοραγεί, θα μας διχάζει και δεν θα συμφωνήσουμε εύκολα, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι το κάνουν επειδή ερωτούνται κι αν δεν απαντούσαν θα λιδωρούνταν. Αυτό που προσωπικά θα ήθελα από τους Ο-Π είναι να ασχοληθούν μόνο με τα της οικολογίας.
    Παρόλα αυτά τα όσα διάβασα δεν τα θεωρώ λανθασμένα (άλλωστε ποιος είναι βέβαιος ότι τα λίγο αντίθετα που επίσημα κάνουμε κι ακόμη δεν μας οδήγησαν σε λύση, είναι τα σωστά, ή εάν πιο αδιάλακτες απόψεις επικρατήσουν, της μορφής καμία χρήση του όρου Μακεδονία, τότε εάν θα είχαμε καλύτερο αποτέλεσμα. Εάν κανείς αισθάνεται βέβαιος για την έκβαση κάποιας από τις ανωτέρω διαφορετικές τακτικές, προσωπικά δεν το αισθάνομαι έτσι. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι σωστή η εξωτερική πολιτική που ακολουθούμε, κι αν κάτι λάθος υπάρχει, είναι οι πιέσεις που ασκούνται στις εκάστοτε κυβερνήσεις που για λόγους πολιτικού κόστους είναι δέσμιες να χειριστούν ελεύθερες το θέμα. Ως εάν ονομαστούν τελικά Μακεδονία, αυτό θα αλλάξει τα μνημεία, την ιστορία, και θα αρχίσουν να βγαίνουν από τα σωθικά της γης σλαβικές πλάκες; Το μόνο που θα συμβεί, θα είναι ότι θα έρθουν χωρίς εμπάθειες και φανατισμό, που τους ωθεί στην αγκαλιά των Τούρκων και δημιουργεί μία απειλή στα νώτα μας, να δουν τα μνημεία, να μάθουν ελληνικά και να διαβάσουν οι ίδιοι τις επιγραφές που έχουν και στις πόλεις τους και να καταλάβουν το λάθος τους. Τότε, όταν θα έχει εκλείψει ο φανατισμός, τότε κάθε άνθρωπος ντρέπεται. Όπως ντρέπονται και οι Τούρκοι για το πογκρόμ. Φναταστείτε, εάν θα μπορούσε να γυριστεί ταινία για τον Ελληνισμό της πόλης, πριν να έχει προηγηθεί η προσέγγιση Ελλάδα -Τουρκίας, με όσα πισωγυρίσματα κι αν υπάρχουν, είναι πρόοδος.

    Σχετικά με την γενοκτονία, όλοι αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα με βάση τις πληροφορίες που έχουμε, τις εμπειρίες μας αλλά ενδεχομένως και από παγιωμένες «δογματικές» αντιλήψεις που΄είναι δύσκολο να τις διαχειριστούμε λογικά. Οι Ελληνικές ταινίες 1922, όπως και το Αμέρικα-Αμέρικα (που θεωρείται ότι έχουν ιστορική βάση), δείχνουν σαφώς ότι η αντιμετώπιση των Αρμένιων και των Ποντίων – Ελλήνων της Μ.Ασίας ήταν διαφορετική. Τους Αρμένιους τους εξόντωσαν. Αντιθετα με τους Έλληνες τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Στην ταινία 1922, μετά την εξόντωση των Αρμενίων της Σμύρνης οι Έλληνες οδηγήθηκαν σε πορεία στος εσωτερικό της Τουρκίας, με εκτέλεση όσων αντιδρούσαν αλλά οι λοιποί φαίνεται να τέθηκαν σε κάποιο περιορισμό και «πολιτιστική εξουδετέρωση» εάν εκφράζω σωστά αυτό που είδα. Στο Αμέρικα – Αμέρικα, ο Αρμένιος δίνει στον Έλληνα φίλο του το εισητήριο του για την Αμερική, διότι αυτός θα πήγαινε να βρεί τους δικούς του, όπου και τους καίνε σε μία εκκλησία.
    Προσωπικά νομίζω, αλλά αναζητώ την αλήθεια χωρίς φαντατισμούς, ότι εκπατρίστηκαν, όχι όλοι οι Πόντιοι, αλλά μόνο οι Χριστιανοί Πόντιοι. Έλληνες πόντιοι είναι και όσοι έμειναν εκεί πίσω, ίσως είναι όσοι είχαν αλλαξοπιστήσει πριν από τον Κεμάλ ή όσοι επιβίωσαν από τις πορείες. Αλλά το ότι υπάρχουν πόντιοι εκεί, το ότι χορεύουν τους χορούς μας, σήμερα τους αντιλαμβανόμαστε ότι είναι Έλληνες, τότε όμως είχαν «τουρκέψει» διότι οι Τούρκοι δεν είναι έθνος με την έννοια που εμείς είμασταν Έλληνες, είναι θρησκευτικό έθνος, όπως άλλωστε είμαστε πλέον κι εμείς, ανεξάρτητα εάν πλέον αμβλύεται το θρησκευτικό μας αίσθημα.

    Όσο για τον Κεμάλ, γνωρίζει κανείς, ή διαφωνεί, εάν αυτό που αναφέρει ο Τρεμόπουλος, είναι αληθές ή ψευδές; Ότι δηλαδή ο Κεμάλ, έστω για λόγους Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, υποστήριξε την Ελλάδα, έναντι των Βουλγάρων, στη διατήρηση της Θράκης;

    Για τη Μικρασιατική Καταστροφή, γνωρίζει κανείς εάν οι διώξεις ήταν αποτέλεσμα της δράσης ατάκτων ή του τακτικού Τουρκικού Στρατού. Ή εάν η καταστροφή του πληθυσμού ήταν αποτέλεσμα της αποχώρησης του Ελληνικού Στρατού από την Μ.Ασία; Γνωριζει κανείς εάν είχαμε πολεμοφόδια και τρόφιμα επαρκή για να αμυνθούμε και να κρατήσουμε τη Σμύρνη ή έστω αποχωρώντας να το κάνουμε τακτικά εκκενώνοντας και τους πληθυσμούς, εάν αυτό ήταν αναγακίο; Οι ενστάσεις μου βρίσκονται στο ότι αποδίδουμε την μεγάλη καταστροφή στην δράση των Τούρκων, κι όχι στα δικά μας λάθη, τον διχασμό κλπ. Εάν κάτι τέτοιο συμβαίνει, η ανησυχία μου είναι ότι διαβάζουμε λάθος την ιστορία και κινδυνεύουμε να την επαναλάβουμε (διχασμός).

    Την χειρότερη λύση εάν όλοι την υποστηρίξουμε με εθνική ομοψυχία, θα βγούμε κερδισμένοι. Την καλύτερη όμως λύση θα έχουμε μπροστά μας και μπορούμε να αυτοκαταστραφούμε, κατηγορώντας αλλήλους για εθνική μειοδοσία.
    Αυτή είναι η δική μου ανησυχία.

  57. Κι όσα αναφέρω παραπάνω, δεν τα αναφέρω ισχυριζόμενος ότι δεν ήταν γενοκτονία, αλλά για να μην υιοθετούμε ακραίες θέσεις από αντιπάθεια ή φανατισμό.
    Η πράξη ήταν γενοκτονία, σύμφωνα με τον ορισμό της συνθήκης του νέου Διεθνούς Ποινικού Δικαίου (1999) και Δικαστηρίου (ΔΠΔ) της Χάγης (1999): «πρόθεση συνολικής ή μερικής καταστροφής μίας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας με… Α, Β, Γ: την ηθελημένη επιβολή συνθηκών που εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν στη συνολική ή μερική της φυσική κατααστροφή (λ.χ. περιορισμός τροφής, ιατρικών εξετάσεων, συστηματική δίωξη από τις κατοικίες τους κλπ)».
    Όμως αυτά συνομολογήθηκαν ως έγκλημα γενοκτονίας το 1999 (ΔΠΔ) ενώ έγιναν για πρώτη φορά αντιληπτά ως διεθνές έγκλημα με αφορμή το ολοκαύτωμα των εβραίων (έγκλημα γενοκτονίας 1948) και πρόσφατα με τη Ρουάντα, τη Γιουγκοσλαβία κλπ οπότε και ιδρύθηκε (1999) το ΔΠΔ.
    Μέχρι τότε ανάλογες πράξεις των κρατών, λ.χ. η εκδίωξη των Αράβων και των Εβραίων από την Ισπανία επί Φερδινάνδου και Ισαβέλας, ή παλαιότερα οι διώξεις των Χριστιανών επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κλπ, ουδείς σκέφτεται (ούτε ιστορικά) να τα αναγορεύσει σε γενοκτονίες, διότι στα κράτη, οι Βασιλείς ήταν «ελέω Θεού» (παλαιότερα υπήρχαν ελεύθεροι και σκλάβοι) στους υπηκόους τους. Οπότε το 1919-23 πως μιλάμε για γενοκτονία;
    Να διασαφηνίσουμε τα πράγματα, εκτός από τη γενοκτονία, υπάρχει και άλλο έγκλημα της ίδιας συνθήκης (1999) του ΔΠΔ, αυτό «των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας» που περιλαμβάνει την εξολόθρευση, τα βασανιστήρια, τον εκτοπισμό ή βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, τα σεξουλικά εγκλήματα κατά ομάδων κλπ (με παρόμοια έννοια ως παραπάνω αλλά με δυσδιάκριτα όρια εάν δεν στοχεύεται όλη η ομάδα που κρίνεται από τη σοβαρότητα της κεντρικής σχεδίασης).
    Οπότε ήταν γενοκτονία των Ποντίων; ή ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας;

    Έτσι την αναγνώριση της γενοκτονίας από τους Τούρκους, προσωπικά δεν την αντιλαμβάνομαι ως «εθνική επιδίωξη «, ως εάν με αυτό πρόκειται εμείς κάτι να κερδίσουμε, για να αναπτύξουμε μία αντιπαλότητα.
    Η αναγνώριση της γενοκτονίας είναι εξέλιξη ωρίμανσης μίας κοινωνίας και μόνο τότε θα έχουμε ωφέλη λόγω της μεταμέλειας και των καλύτερων συνθηκών συνεργασίας και αλληλοκατανόησης των λαών. Η αναγνώριση της γενοκτονίας δεν επιβάλεται για το παρελθόν, δεν υπάρχουν νομικές συνέπειες (για πράξεις μετά το 1999 υπάρχουν), αλλά αναγνωρίζεται αυτοβούλως από τους απογόνους, ως ηθική αναγνώριση, και μόνο έτσι έχει νόημα, εάν δηλαδή οι Τούρκοι το αναγνωρίσουν για το 1919 όσον αφορά τους Πόντιους.
    Κι ερωτώ, εάν έτσι είναι τα πράγματα, και μας αρέσει να μιλάμε για γενοκτονία των Ποντίων το 1919, δεν υπήρξαν ποτέ Τούρκοι ή Τουρκαλβανοί στην Ελλάδα; Πόσοι έμειναν; Αφήστε την Πελοπόνησο το 1821, στην Ήπειρο, μετά το 1913 έμειναν μουσουλμάνοι (Τουρκαλβανοί). Διαβάζω μαζί σας ότι έμειναν και δεν ανταλλάχθηκαν, τι έγιναν; Μήπως κάποιος το αναφέρει, ενδεχομένως ψευδώς (να το ψάξουμε ή μόνο οι Τούρκοι να ψάξουν για τους Πόντιους) ότι υπήρχαν και τους εκδίωξε το ΕΔΕΣ (1948 κι όχι 1919); Καλά κατηγορούμε τους Τούρκους ότι «δεν βλέπουν την τύφλα τους». Εμείς είμαστε Χριστιανοί, εγκλήματα δεν κάνουμε; Τι επειδή οι Τσάμηδες συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς; (Γιατί οι Πόντιοι δεν ήταν απειλή για τους Τούρκους με την απόπειρα δημιουργίας Αρμενικού-Ποντικού κράτους που το έσβησε ο Κεμάλ;) Υπάρχει νομιμοποιητική βάση στη γενοκτονία; Για τους Πόντιους όχι! Για τους μουσουλμάνους της Ηπείρου (Τουρκαλβανοί, Τσάμηδες κλπ); Παιδιά δεν υπήρξαν να μείνουν (ας πάνε στη φυλακή οι συνεργάτες των Γερμανών – τόσοι άλλοι δοσίλογοι μπορεί και να μας κυβέρνησαν – λέω τώρα).

    Εντάξει, να μην υπερβάλουμε, πιθανότατα ποτέ δεν υπήρχαν διωγμένοι, όλοι οικειοθελώς έφυγαν, τους άρεσαν τα πιο βόρεια κλίματα, ίσως μετακινούταν με τα κοπάδια και τους έκλεισε η αλλαγή του καθεστώτος Χότζα κλπ… Μήπως, όμως, 1% κοιτάμε την καμπούρα του απέναντι μας και όχι την δική μας;

  58. Το αν τα όσα έγιναν στον Πόντο είναι γενοκτονία ή όχι είναι ένα ζήτημα που το έλυσε εδώ και καιρό η μόνη καθ’ ύλιν διεθνής Ένωση, η «Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών» η οποία ενέταξε τη γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής (και όχι μόνο των Ποντίων) στις μεγάλες γενοκτονίες του 20ου αιώνα.

    Επίσης έγινε μια μοναδική εκδήλωση Μνήμης με τίτλο “Πόντιοι-Αρμένιοι-Ασσύριοι» στις 10 Μαϊου στην Παλαιά Βουλή, όπου κορυφαίοι ιστορικοί έλαβαν μέρος. Ο τίτλος της εκδήλωσης ήταν «Τρεις γενοκτονίες, ένας θύτης“.

    Μεταξύ των ιστορικών μίλησαν ήταν ο εξαιρετικός Τούρκος ιστορικός Taner Aksam, καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Clark με θέμα “The Germans Foreign Office Archives on the Armenian and Greek Genocides”.

    Επίσης μίλησε ο Roger Smith ομότιμος καθηγητής πολιτικών επιστημών και πρώτος πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη μελέτη των Γενοκτονιών (IAGS) με θέμα “The Concept of Genocide : origin, meaning, related concepts, denial” και ο George Shirinian, διευθυντής του Zoryan Intitute στο Τορόντο του Καναδά με θέμα: “Ottoman Documents and Expulsion of Greeks from Asia Minor in 1913-1914” .

    Ο κ. Τρεμόπουλος και οι συν αυτώ βιάστηκαν πολύ να τοποθετηθούν αρνητικά και με εμπάθεια απέναντι σ’ αυτό το ιστορικό γεγονός, να συκοφαντήσουν τις προσφυγικές οργανώσεις που διαμαρτύρονταν για τον αποκλεισμό αυτής της σελίδας της νεότερης ελληνικής ιστορίας από τα σχολικά βιβλία.

    Ως «οικολόγοι» οι Ο-Π και ειδικά η οργάνωση της Θεσσαλονίκης ακολούθησαν μια στάση άρνησης της Γενοκτονίας, προσέβαλαν το λαό, έδειξαν ασύγγνωστη υπεροψία για ένα θέμα που δεν το κατείχαν. Αρνήθηκαν να το μελετήσουν, κατέφυγαν στις εύκολες λύσεις της συγκάλυψης, υιοθέτησαν ακόμα και παλαιές πρακτικές του Ιωάννη Μεταξά, τις οποίες ακατανοήτως βρήκαν ελκυστικές [μετωνομασία της Οδού Αποστόλου Παύλου σε Οδό κεμάλ Ατατούρκ]

    Ευνόησαν μ’ αυτή την αντιδραστική τους στάση την προπαγάνδα του εθνολαϊκισμού, στον οποίον παρέδωσαν για ιδεοληπτικούς λόγους μια σημαντική σελίδα της νεότερης ιστορίας και ένα κόσμο που θεωρεί σημαντική την καταξίωσή της.

    Μ-π

  59. Επίσης κ. Μανομενίδη, σας στέλνω την εκτίμησή μου για το ποιό είναι το πραγματικό ζήτημα, μακρυά από την παθογένεια της Θεσσαλονίκης και τις εσωτερικές της αντιθεσεις. Θα σας παρακαλούσα να το διαβάσετε ώστε η διαδικτυακή μας επικοινωνία να εξελιχθεί σε αληθινό διάλογο και ανταλλαγή απόψεων:

    «Νομίζω ότι η όλη σύγχυση στην Ελλάδα, η δαιμονοποίηση και η εύκολη απόρριψη της άποψης των προσφυγικών οργανώσεων συνδέεται με την ύπαρξη και την κυριαρχία μιας ελλαδοκεντρικής εθνικιστικής ματιάς, η οποία αντιλαμβάνεται τις εξελίξεις στο εσωτερικό της οθωμανικής κοινωνίας τις εποχές της μετάβασής της σε εθνικά κράτη, μέσα από την πολιτική και τη στάση του κράτους της Ελλάδας.

    Το απλό γεγονός, ότι δηλαδή -όσο κι αν ο γεωπολιτικός περίγυρος είχε τη σημασία του- η Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής δεν ήταν συναρτημένη με την ελλαδική συμπεριφορά, αλλά με τις ενδοοθωμανικές διεργασίες και την απόφαση του τουρκικού εθνικισμού να εξαλείψει την αστική τάξη των ραγιάδων (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων) -την οποία θεωρούσε ταξικό εχθρό προς τα γραφειοκρατικά και στρατοκρατικά οθωμανικά στρώματα και εμπόδιο στο εθνικιστικό σχέδιο για ομογενοποίηση των αυτοκρατορικών εδαφών- δεν μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό στο μέσο Ελλαδικό.

    Πάντως το ζήτημα της Γενοκτονίας ήδη ξεφεύγει από τα ποντιακά πλαίσια και γίνεται ευρύτερα αποδεκτό. Νομίζω ότι το μόνο πραγματικό ζήτημα που υπάρχει πλέον –που δυστυχώς το έχουν καταλάβει ελάχιστοι- είναι η σωστή προσέγγιση και η τοποθέτησή του σ’ ένα αντι-εθνικιστικό πλαίσιο ώστε να αποφευχθεί η ιδεολογική χρήση των πραγματικών ιστορικών γεγονότων από ακροδεξιούς, ρατσιστές, αλυτρωτιστές, εθνολαϊκιστές. Και αυτό είναι απολύτως εφικτό, αρκεί να γίνει κατανοητό και να σταματήσουν οι σκιαμαχίες, οι οποίες προσπαθούν να αμφισβητήσουν ή να μειώσουν τη σημασία μιας πραγματικά τραγικής σελίδας της σύγχρονης ιστορίας.»

  60. @Μανομενίδη
    Δεν κατάλαβα!!!
    Υπήρξε γενοκτονία με θύματα τους Αρμένιους;;;
    Υπήρξε γενοκτονία με θύματα τους Πόντιους;;;

    Την μια στιγμή λες οτι δεν λες οτι δεν ήταν και μετά το γυρίζεις για να το ξαναφέρεις πάλι.

    Πραγματικά με μπέρδεψες!!!

    Περιμένω μια πιο συγκεκριμένη απάντηση.

  61. manomenidi ayta ella pesta se kanena tileoptiko kanali tis idiateris patrida soy
    THA EXI ENDIAFERON MEGALO KIOLAS

  62. Εάν εμείς πρέπει να συμφωνήσουμε και σου είναι αρκετό τότε ναι ήταν γενοκτονίες.

  63. @Μανομενίδη
    Τι σημαίνει αν μου είναι αρκετό;
    Όχι, δεν μου είναι. Αν μπορούσα να αλλάξω το παρελθόν θα το έκανα. Δεν μπορώ.
    Μπορώ όμως να κουνήσω το δάκτυλο μου σε αυτούς που σκέφτονται να κάνουν τα ίδια στο μέλλον και αυτό προσπαθώ να κάνω.

    Αν όμως αμφιταλαντευόμαστε με «ήξεις αφήξεις ου θνήξεις εν πολέμω» τότε θα δούμε πολλά ακόμη τέτοια χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε.

    Με την ίδια λογική θα μας στηθεί δίπλα μια “Μακεδονία” υποχείριο των Αμερικάνων που οποιαδήποτε εθνική πολιτική προσπαθήσεις να κάνεις σαν κράτος και δεν αρέσει στους Αμερικάνους θα τους χρησιμοποιούν. Θυμήσου τι έγινε με τον ρωσικό αγωγό πρόσφατα και σκέψου πόσο θα μπορούσε να πιέσει μια “Μακεδονία”.

  64. Η ανωτέρω απάντηση εκτιμώ είναι σαφής και πρέπει να σε ικανοποιεί κύριε Καναλιώτη.

    Κύριε einos, σε παρακαλώ εάν μπορεις να προγραμματίσεις μία συνάντηση σε τηλεοπτικό κανάλι, θα προσέλθω με χαρά. Δεν ντρέπομαι για τις απόψεις μου, ούτε τις λέω με υστεροβουλία. Εάν με πείσεςι για το άδικο μου θα το αναγνωρίσω και θα σου είμαι ευγνώμων που μου άνοιξες τα μάτια.

    Πόντος και Αριστερά (Π&Α),
    δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ με την προσέγγιση σου, ιδιάιτερα με την τελευταία παράγραφο, αλλά έχω σοβαρές επιφυλάξεις για τις απόψεις που βάζουν σκοπιμότητες πίσω από τις όποιες αντιδράσεις: «… οι οποίες προσπαθούν να αμφισβητήσουν ή να μειώσουν τη σημασία μιας πραγματικά τραγικής σελίδας της σύγχρονης ιστορίας». Τραγική σελίδα ήταν, αλλά ακόμη πιο τραγική εξελίχθηκε η Βοσνία, επειδή ακριβώς εκεί δεν έγινε η ανταλλαγή. Δεν γνωρίζω εάν θα επιθυμούσαμε η Ελλάδα και η Τουρκία να ήταν όμως η Θράκη 50-50 (στο Ελληνικό μέρος Χριστιανοί – Μουσουλμάνοι και στην Τουρκία οι κληρικοί και τα παιδιά). Οπότε, προσωπικά αισθάνομαι και λίγο ευγνώμων στο δίδυμο Βενιζέλου-Κεμάλ. Από μέρους μου πάντως, δεν αντιλαμβάνομαι να υπάρχει προσπάθεια αμφισβήτησης, αλλά απλά αναζήτησης της αλήθειας. Και είναι ανήθικο, κατά την άποψη μου να χρωματίζουμε κάποιον που διαφωνεί, επειδή πραγματικά έχει διαφορετική άποψη.

    Στα προηγούμενα που ανέφερες, έχω να επισημάνω ότι όλοι οι Έλληνες δεν ήταν αστική τάξη. Λ.χ. η εκκλησία και οι δημογέροντες, λίγο πολύ αντιστοιχούσαν στους φεουδάρχες μίας μεσαιωνικής παραγωγικής οργάνωσης της οθωμανικής κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση δεν ήταν μία τάξη οι κατέχοντες γή (εκκλησία και δημογέροντες), οι αστοί (έμποροι και ναυτικοί) και οι ακτήμονες δουλοπάροικοι, όλοι μαζί μία τάξη ως Έλληνες δεν ήταν. Τις επαναστάσεις τις ξεκίνησαν οι αστοί (ακόμη και οι ταξιδιώτες τύπου Κοσμά του Αιτωλού, ή Ρήγα Φεραίου που περιπλανώμενοι απέκτησαν γνώση του διεθνούς περιβάλοντος αλλά και ελευθερία κίνησης – χειραφέτηση από την στενή οθωμανική οργάνωση), που με τα ταξίδια τους μορφώθηκαν και επηρεάστηκαν από τις εξελίξεις στην υπόλοιπη Ευρώπη. Παντού οι αστικές επαναστάσεις πήραν χαρακτήρα τάσης εθνικής αναγνώρισης, ακόμη και οι Βούλγαροι που αποσχίστηκαν με την Εξαρχεία από την Κωνσταντινούπολη, όπως δεν μποτούμε να αγνοήσουμε ότι κι οι διωγμοί των Τούρκων δεν μπορεί παρά να βασίζονταν στην ίδια λογική, διότι κι οι νεότουρκοι επηρεασμένοι από τη δύση ήταν και ήρθαν σε ρήξη με τον Σουλτάνο. Αισθάνομαι ότι είναι μεροληπτικό να θεωρούμε την δική μας επανάσταση και εθνική συνειδητοποίηση αποτέλεσμα αστικοποίησης, ενώ των Τούρκων εθνικιστική. Η κοινωνική εξέλιξη είχε αστική επανάσταση (λ.χ. Γαλλική) αλλά οδήγησε σε εθνική συνειδητοποίηση – εθνικισμό, και όταν εξελίσσοταν σε ένοπλη δράση, τότε οι στρατιωτικοί απέκτησαν αξία (Ναπολέων, Υψηλάντης, Κεμάλ) ακόμη κι αν ορισμένες φορές ήταν στρατιωτική αντίδραση. Κανείς αφέντης δεν εξοντώνει τους ραγιάδες του, εάν είναι υποτακτικοί, δεν ζητούν ανεξαρτησία και πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους.
    Συνεπώς, θεωρώ ότι η προσέγγιση σου, «Π&Α», είναι μεροληπτική, και ωραιοποιεί την κατάσταση, «εμείς οι καλοί οι Έλληνες αστοί και οι κακοί μιλιταριστές Τούρκοι». Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η επανάσταση και η δημιουργία εθνικών κρατών ήταν μία αναπόφευκτη κοινωνική (αστική) εξέλιξη, που όπου τότε δεν ολοκληρώθηκε (ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία), συνεχίστηκε με την εθνική τους διάσπαση όταν η κοινωνία βγήκε από το κομμουνιστικό (εργατικό) ψυγείο, κι αυτό όχι διότι ο μαρξισμός απέτυχε ως κομμουνιστική θεωρία, αλλά διότι ο ψυχρός πόλεμος συσπείρωσε και κατέστειλε τους αστούς και τον εθνικισμό χωρίς όμως το γραφειοκρατικό και συγκεντρωτικό κράτος να διασφαλίσει την άνοδο (πνευματική και κοινωνική) της εργατικής τάξης στην εξουσία «προσπερνώντας» την αστική εξέλιξη. Αυτό συνέβη στη Ρωσία και στη Γιουκοσλαβία, δεν συνέβη ακόμη στην Τουρκία ή έχει αποσβεστεί διότι ο Κεμάλ (όπως και οι Αμερικανοί), όντως δημιούργησε εθνική ταυτότητα ακόμη κι εκεί που δεν υπήρχε (λόγος για τον οποίο πρόσφατα ένας φίλος μου εξήγησε γιατί οι Αμερικανοί δεν μας καταλαβαίνουν, διότι έχουμε διαφορετική αντίληψη για το κράτος-έθνος). Ίσως η ένταξη στην ΕΕ ή οι προενταξιακή διαδικασία να απελευθερώσει τις αστικές δυνάμεις στην γείτονα (έμποροι, μορφωμένοι) και να συμβεί αυτό που δεν συνέβη επί Κεμάλ.
    Με πολλές επιφυλάξεις για την ορθότητα των σκέψεων μου, διότι προσπάθησα να συνεχίσω την ανάλυση σου με τους όρους κοινωνικής εξέλιξης που έθεσες, στο οποίο προφανώς δεν είμαι ειδικός.

    Όσο για τις 3 ομιλίες που ανέφερες, μόνο η μία του Τούρκου, αναφέρεται σε γενοκτονία. Οι άλλες αναφέρονται σε “related concepts” (συνεφείς έννοιες) και “Expulsion” (εκδίωξη), οπότε ενδεχομένως να έχουν ανάλογη με τη δική μου προσέγγιση: “The Concept of Genocide : origin, meaning, related concepts, denial” Προέλευση (origin) της έννοιας της γενοκτονίας, το ολοκαύτωμα, που συνέβη μετά το 1940 (η γενοκτονία είναι μεταγενέστερη εννοια του 1919), την Έννοια (meaning) την εξήγησα με βάση το ισχύον ΔΠΔ και τις συναφείς έννοιας (related concepts) τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Βεβαίως εάν έχεις παραπομπή να διαβάσω τα κείμενα των καθηγητών θα με ενδιέφεραν.

    Όμως ο Τούρκος που αναφέρεται σε γενοκτονία, κι εμεις τον επικροτούμε, χλευάζεται από τους εθνικιστές της Τουρκίας (ή μήπως όχι), κι ο Μ.Τρεμόπουλος που δεν λέει κάτι διαφορετικό για τα του οίκου μας, επίσης. Εγώ Χριστό κι εσύ Αλλάχ, όμως κι οι δυό μας αχ και βαχ (λαϊκιστί δεν βλέπουμε την δική μας καμπούρα).

    Αλλά για την Ποντιακή γενοκτονία, προσωπικά συμφωνώ ότι τέτοια ήταν, δηλαδή γενοκτονία. Το ερώτημα είναι εάν έχει νόημα (εάν μας οφελεί) και ποιο είναι αυτό. Εδώ σε θέλω κάβουρα!
    Το μπαλάκι στο γήπεδο σου κ.Καναλιώτη και καμία αντίρρηση να συνεχίσουμε στο κανάλι του einos 🙂

  65. Εάν δεν σου είναι αρκετή η απλή απάντηση, είχα προηγουμένως αναφέρει την αναλυτική που σε μπέρδεψε.

    Όσο για τη Μακεδονία, υπάρχει και η ιστορική αλήθεια, κι αυτή αργά η γρήγορα θα λάμψει και όσοι θα ονομάζονται Μακεδόνες και θα είναι διαφορετικοί από τους Αρχαίους Μακεδόνες, θα είναι απλά ένα ανέκδοτο για τους αιώνες που θα έρθουν.

    Πάντως εμένα δεν με τρομάζει τι κάνουν οι Αμερικάνοι ή οι Τούρκοι. Είναι παράμετροι στο παίγνιο, τους λαμβάνουμε υπόψη στη σχεδίαση μας. Εμεις τι κάνουμε έχει νόημα. Ας μην κλαψουρίζουμε… σε τελική ανάλυση δεν δικαιούμαστε να ανησυχούμε από τους εχθρούς, όσοι κι αν είναι, διότι για εμάς έγραψε ο Αισχύλος: «Σε αυτό διαφέρουμε οι Έλληνες από τους Βαρβάρους, στο ότι δεν μετρούμε τους εχθρούς στη μάχη!»

  66. Κ. Μανομενίδη,

    κατ’ αρχάς στο εν λόγω συνέδριο για τη Γενοκτονία, όλοι οι ιστορικοί που μίλησαν (Taner Aksam, Roger Smith, George Shirinian) αποδέχονταν ότι στην Ανατολή διεπράχθη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ κατά των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Δεν υπήρχε καμιά διαφωνία επ’ αυτού.

    ——————–

    -Η παρουσίαση των ενδοοθωμανικών αντιθέσεων από μένα δε στόχευε φυσικά να παρουσιάσει τους δημογέροντες και τους αγρότες ως αστούς, αλλά για να ορίσει τη μεγάλη ταξική αντίθεση στο εσωτερικό της φεουδαρχικής προνεωτερικής Αυτοκρατορίας, τη στιγμή που η ιστορία επίτασσε τον αστικοδημοκρατικό μετασχηματσιμό της. Και αυτή η κυρίαρχη αντίθεση ήταν αστοι των ραγιάδων με τους στρατιωτικούς και γραφειοκράτες Οθωμανούς που ενεδύθησαν το μανδύα του Γκρίζου Λύκου. Απλώς, η εθνικιστική ιδεολογία δημιουργεί αρνητικά πολιτισμικά πρότυπα, τα οποία εξαλείφει. Εν τέλει δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ αστού, προλετάριου και αγρότη. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση των Νεότουρκων και στην περίπτωση των Ναζί. Το βιβλίο του Taner Aksam «Μια επαίσχυντη πράξη» θα σας ήταν χρήσιμο, εφόσον επιθυμείτε να γνωρίσετε τους μηχανισμούς με τους οποίους προγραμματίστηκε και πραγματώθηκε η Γενοκτονία στην Ανατολή από τους Τούρκους εθνικιστές.

    ———————–

    -Η νέα αντιεθνικιστική τουρκική ιστοριογραφία έχει ως ανάλογο στην ελλαδική πλευρά την προσφυγική ιστοριογραφία. Συμπλέουν και από μελετούν την ίδια ιστορική περίοδο με τα ίδια κριτήρια.

    Αντιθέτως, η παλαιοελλαδική ιστοριογραφία όπως και οι απόψεις του κ. Τρεμόπουλου βρίσκονται σε θαυμαστή συνάφεια με τις απόψεις του κεμαλικού κατεστημένου και της εθνικιστικής τουρκικής ιστοριογραφίας.

    Μ-π

  67. -Πήγα στους ΟΠ γιατι θέλω να συναποφασίζω και δεν θέλω αρχηγούς.
    -Τι λέτε για …(την ρωτάει κάτι);;
    -Αααα, γι’ αυτά ρωτήστε τον κ. Χρυσόγελο.
    -Ποια η γνώμη σας για …(ρωτάει την άλλη κάτι άλλο);;
    -Αααα, αυτά δεν τα ξέρω, ρωτήστε τον κ. Χρυσόγελο.

  68. Δεν μπορώ να διαφωνήσω με τα γραφόμενα σας, αγαπητέ/ή/οί (το όνομα σας πιθανολογώ ότι δεν αφορά πρόσωπο αλλά ομάδα) «Πόντος και αριστρερά», διότι δεν γνωρίζω ούτε έχω μελετήσει τις πηγές σας (επιφυλάσσομαι να το κάνω και το θεωρώ υποχρέωση μου), απλά γράφω με βάση τις διαμορφωμένες αντιλήψεις που έχω. Αυτό που με προβληματίζει στα γραφόμενα σας, είναι ότι αντιλαμβάνεστε τους «στρατιωτικούς και γραφειοκράτες Οθωμανούς» ως κάτι διαφορετικό από την «κρατική εξουσία» που υπηρετεί την άρχουσα τάξη ή το μίγμα εξουσίας στο κράτος. Αυτοί αντιλαμβάνομαι ότι ήταν οι γενίτσαροι (και ο Κεμάλ), ενδεχομένως και οι φαναριώτες έως μία εποχή, αλλά γιατί όχι και η Εκκλησία (κι ο Πατριάρχης), που ήταν ένας θεσμός που δεν είχε εθνικό χαρακτήρα αλλά λειτουργικό με αρμοδιότητες και εξουσίες που η Οθωμανική κρατική οργάνωση του είχε παραχωρήσει (λ.χ. εάν δεν κάνω λάθος δικαστική εξουσία επί των Χριστιανών), κι όλο αυτό το οικοδόμημα στήριζε τον Σουλτάνο «καλύτερα τουρκικό φέσι παρά παπική τιάρα». Ποιος έχει συναίσθηση όλων αυτών και κατανόηση της τότε κατάστασης;
    Όταν λοιπόν κοινονιολογικά, εμφανίστηκαν οι εθνικισμοί στα βαλκάνια (Ελληνορθόδοξοι, εξαρχικοί βουλγαρίζοντες, Εβράιοι κλπ), ενώ είναι φυσικό κι ο Κεμάλ (ένας οθωμανός πολίτης που εκτοπίζεται από την Πατρίδα του τη Θεσσαλονίκη) να διαμορφώνει μία διαφορετική (τουρκική) εθνική συνείδηση κατά την επώδυνη διαδικασία της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ή μήπως οι Χριστιανοί Ρωμιοί, υπό τον Πατριάρχη ήμασταν όλοι Έλληνες και μόνο;
    Εμ πάσει περιπτώσει, οι αντιλήψεις μας είναι ζήτημα πληροφόρησης, γνώσεων κλπ, σαφέστα δεν γνωρίζω τίποτα σε σχέση με την αντικειμενική αλήθεια, αλλά μία υποκειμενική προσέγγιση της εκφράζω, πως προσωπικά τα αντιλαμβάνομαι τα πράγματα, πάντως απόλυτα κακός Κεμάλ και απόλυτα καλοί Έλληνες δεν υπαρχουμε. Έναν πόλεμο, που σε όρους 1994, διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, θα τον θεωρούσαμε εμφύλιο, διότι αναμφίβολα και μικτοί γάμοι υπήρχαν και τόσους αιώνες συμβίωσης όχι μόνο με τους Οθωμανούς, αλλά και με τους λοιπούς κατοίκους της Βαλκανικής μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Ρωμαίους, ποιος έντιμος άνθρωπος δεν κατανοεί ότι στη Μακεδονία η εθνική σύνθεση, η κουλτούρα κλπ ήταν ή δεν ήταν σαφώς διαφορετικά από ότι στην Πελοπόνησο του 1913 και ότι υπήρξε μία επιβολή και της Ελληνικής κρατικής θέλησης που εκφράστηκε από πελοπονήσιους και κρητικούς, χωρίς να σημαίνει ότι απαξιώνουμε τους αγώνες τους για την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Τούρκους; Αλλά άλλο ήταν ο Παύλος Μελάς, κι άλλο ήταν ο κομματικός ή άλλος εγκάθετος (βλ την κάλλιστη έκφραση στην περίπτωση του Καριωτάκη στη ΝΕΤ), ο «έποικος» ουσιαστικά Έλληνας δημόσιος υπαλληλος που εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία για να επιβάλει τη θέληση του κράτους, και ποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι σε αυτό εντασσόταν και μία πολιτική ενίσχυσης του Ελληνικού στοιχείου, που εκφράστηκε μέσα από την επίσημη ανταλλαγή πληθυσμών με την Τουρκία και την ανεπίσημη «εθελουσία» με τις γειτονικές Χριστιανικές χώρες (Βουλγαρία, Σερβία);
    Γιατί απορούμε εάν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αισθάνονται μη Έλληνες Μακεδόνες επειδή είναι προσβεβλημένοι από τις πρακτικές που ορισμένοι Έλληνες «κάτω από το αυλάκι» (ή μήπως πρώτη φορά το ακούτε) ακολουθησαν, οι οποιες όσο ήπιες κι αν ήταν στον καιρό της ειρήνης, ας μην μας πει κανείς ότι δεν υπήρξε μεγάλη αντίθεση στην περίοδο του εμφυλίου που ακολούθησε και τα πάθη που μόλις προ ολίγων ετών με την εθνική συμφιλίωση αμβλύνθηκαν;
    Ας είμαστε ειλικρινείς, ας ακουσουμε με κατανόηση τους συμπολίτες μας. Όχι να συμφωνήσουμε… είναι ποτέ δυνατό; Έλληνες είμαστε! Αλλά κανείς δεν είναι περισσότερο Έλληνας από τους άλλους! Ας μην ψάχνουμε για εθνικούς μειοδότες σε όσους ειλικρινά και έντιμα εκφράζουν την διαφωνία τους και αναδεικνύουν μία πραγματικότητα. Η αλλοίωση της πραγματικότητας είναι που οδηγεί σε ήττες και συμφορές. Π.χ. Επιμένουμε ότι οι Μουσουλμάνοι της Θράκης δεν μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι, αλλά είμαστε μέλη της ΕΕ, μας αρέσει η ΕΕ αλλά μόνο όταν μας δίνει χρήματα! Και το Ευρ.δικαστήριο που υπερφήφισε κι ο Έλληνας δικαστής αποδέχθηκε το αίτημα τους. Κι εμείς ακόμη επιμένουμε. Έχουμε δίκιο; Δίκιο σύμφωνα με το δικαστηριο δεν έχουμε. Τι δίκιο έχουμε; Το Θεό με το μέρος μας έχουμε! Τον κάναμε και τον Θεό Έλληνα! Αν ρωτήσουμε «ο Χριστός τι εθνικότητας ήταν;» οι μισοί θα απαντήσουμε «Έλληνας» τρομάρα μας!
    Άλλη στρατηγική δεν υπάρχει; Υπάρχει; Αλλά από την «τύφλα» μας, τον φανατισμό μας, τη μισαλοδοξία μας, ψάχνουμε για προδότες και εθνικούς μειοδότες και δεν βλέπουμε την αλήθεια. Νομίζουμε ότι η αλήθεια δεν μας συμφέρει. Έτσι νόμιζαν κι οι Σέρβοι, κι ο Μιλόσεβιτς. Είμαστε τυχεροί που είχαμε σοφούς και υπεύθυνους ηγέτες που δεν μας παρέσυραν σε περιπέτειες στην εποχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Τυχεροί ήμασταν τίποτε άλλο, κι αχάριστοι στη τύχη μας… (έτσι νομίζω) Τώρα εάν είναι ατυχία, ανικανότητα ή ότι άλλο που δεν λύσαμε τα πιο μικρά προβλήματα, για λόγους πολιτικού κόστους, αυτό θα το κρίνει η ιστορία.

  69. …και το καταπληκτικό σκίτσο του Στάθη τα λέει όλα.

  70. […] λέξη είναι προϊόν του εθνολαϊκισμού”.  Χρυσόγελος  https://efhbos.wordpress.com/2009/02/12/xrysogelos/  Χρυσόγελος για το «Μακεδονικό»: Υπέρ του […]

  71. […] μια λέξη είναι προϊόν του εθνολαϊκισμού. Χρυσόγελος https://efhbos.wordpress.com/2009/02/12/xrysogelos/ Χρυσόγελος για το «Μακεδονικό»: Υπέρ του […]

  72. […] https://efhbos.wordpress.com/2009/0 2/12/xrysogelos/ Χρυσόγελοςγια το «Μακεδονικό»: Υπέρ του αυτοπροσδιρισμού των Σκοπιανών, υπέρ της αναγνώρισης μειονότητας «Μακεδόνων» στην Ελλάδα, υπέρ της επίσημης διδασκαλίας από το ελληνικό κράτος των «μακεντόντσι» (σε ποιους άραγε. Έφηβος: Ποιες είναι οι θέσεις σας για το «Μακεδονικό»; Νίκος Χρυσόγελος: Για το «Μακεδονικό», οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις έχουν τεράστια ευθύνη γιατί δεν επίλυσαν το θέμα αυτό τότε που υπήρχαν ρεαλιστικές δυνατότητες για επίλυση. […] Για πολλά ακόμα χρόνια η εκκρεμότητα μπορεί να κάνει ζημιά στη χώρα: – Στο εξωτερικό εφημερίδες, χάρτες, εγκυκλοπαίδειες, τουριστικοί οδηγοί, αναφέρουν πια όλο και πιο συχνά τη γειτονική χώρα ως «Μακεδονία» και την ελληνική Μακεδονία όλο και συχνότερα ως σκέτη Βόρεια Ελλάδα. – Η ιστορική μνήμη των ξένων αφορά κυρίως την πολυεθνική Μακεδονία του 1900 και ελάχιστα την αρχαιότητα και το Μ. Αλέξανδρο (που θεωρείται επίκαιρος όσο και ο Μ. Ναπολέων). Η μέχρι τώρα θέση των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο απηχεί σε μεγάλο βαθμό την αρνητική διάθεση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης απέναντι στα ελληνικά επιχειρήματα. Δεν είναι εύκολα κατανοητός ο φόβος μιας ευρωπαϊκής χώρας, που ανήκει στις 29 πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου, με οικονομικούς παράγοντες που ελέγχουν πάνω από το 1/3 των δραστηριοτήτων της γειτονικής χώρας. Μπορεί να μετριαστεί μόνο με την εκλογή ευρωβουλευτή από τους Οικολόγους Πράσινους, που θα μπορεί να θέτει τις θεμιτές, όχι παράλογες, ελληνικές ευαισθησίες με όρους κατανοητούς από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. […] Στο πρόγραμμα των Οικολόγων Πράσινων αναφέρεται ότι καμιά εθνότητα (στην ευρύτερη γεωγραφική Μακεδονία) δεν είναι πιο Μακεδόνες από τις υπόλοιπες και ότι το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού αφορά και τις περιφέρειες (άρα και την ελληνική Μακεδονία). Δίπλα στα 2,5 εκατομμύρια Έλληνες Μακεδόνες μπορούν να υπάρχουν και συμπολίτες μας με διαφορετική εθνοτική συνείδηση και ταυτότητα. Γιατί θα πρέπει να το φοβόμαστε αν δεν συνδέεται με αλλαγές συνόρων ή απειλές; Δεν είναι λογικό να γίνουν αποδεκτοί με τον αυτοπροσδιορισμό που χρησιμοποιούν στη γλώσσα τους, ως Μακεντόντσι, που δε θίγει σε τίποτα τους Έλληνες Μακεδόνες […]

    http://citizengr.wordpress.com/2009/06/29/%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%bf%ce%b9-%cf%80%cf%81%ce%ac%cf%83%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%ce%ae-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%bf%ce%b9-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%b9/

  73. […] Συνέντευξη με τον Νίκο Χρυσόγελο απο του […]

  74. ΤΑ ΑΓΓΟΥΡΙΑ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ

    Με τους Οικολόγους-Πράσινους, συμβαίνει ένα περίεργο πράμα, σχεδόν υπερφυσικό: Ουδείς τους είχε δει πριν τις εκλογές, ουδείς τους έχει δει μετά τις εκλογές. Λες και είναι αόρατοι!
    Θεωρητικώς, βέβαια, δεν μπορεί να είναι αόρατοι, διότι εφόσον είναι πράσινοι, θα πρέπει να είναι ορατοί. Αλλιώτικα θα λεγόντουσαν Οικολόγοι-διαφανείς.

    Πάντως, βρίσκω ελπιδοφόρο το γεγονός ότι η οικολογική κίνηση της Σαλονίκης έχει ένα χρήσιμο σάϊτ, από το οποίο μπορούμε να πληροφορηθούμε σημαντικά οικολογικά ζητήματα, όπως αυτό:

    Την 1 η Ιουλίου επιστρέφουν στα ράφια μας τα κυρτά αγγούρια και τα χονδρά καρότα» δήλωσε η κα Mariann Fischer Boel, Επίτροπος αρμόδια σε θέματα Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης. «Επί της ουσίας, αυτό αποτελεί ένα καλό παράδειγμα των προσπαθειών μας για τη μείωση της γραφειοκρατίας…

    Δεν κάνω πλάκα!
    Το θέμα είναι φλέγον, ως φαίνεται, και το σχετικό λινκ είναι εδώ:
    http://ecology-salonika.org/lib/?p=3651

    «Ο καθείς και τα όπλα του», που έλεγε και ο Ελύτης.

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
    Το βρήκα στο
    http://prkls.blogspot.com/
    με ημερομηνία Σάββατο, Ιούλιος 04, 2009

  75. ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ ΚΥΡΙΕ ΧΡΥΣΟΓΕΛΕ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ. ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΗΤΑΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΔΕ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΥΤΟ-ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΜΑΚEΔΟΝΕΣ. ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΟΘΥΛΕΥΜΑ ΛΑΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΣΛΑΒΙΚHΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΣΛΑΒΟΙ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ (ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ…ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙ ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ). ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΥΡΩ ΠΕΡΙΟΧΕΣ…
    ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΕΝΑ ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΠΙΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΑΛΛΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΜΕ ΟΤΙ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΔΕ, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ «ΕΛΛΗΝΕΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΝ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ… ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΠΙΟ ΒΟΡΕΙΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ.
    ΠΡΟΣΟΧΗ. ΔΕΝ ΥΠΟΝΝΟΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΥΛΙΚΟ. ΑΛΛΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ…
    ΚΥΡΙΕ ΧΡΥΣΟΓΕΛΕ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΑΣ ΣΤΑΣΗ Ή ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΣΑΣ, ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΘΛΙΒΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ, ΕΝΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΙΓΕΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΔΙΩΓΜΩΝ, ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ ΒΙΑΣ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΣΚΥΒΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΑΒΙΑΣΤΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ…ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΨΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ (ΑΠΟ ΟΣΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΟΙΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ-ΠΟΛΙΤΕΣ). ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥΣ ΔΕ ΔΙΕΚΔΙΚΩ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥΣ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙ Ο ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΜΑΙ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ… ΜΗΠΩΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ;;;


Σχολιάστε