Γιατί κατεβαίνω στις πορείες;

Δημοσιεύτηκε στο 4^ο φύλλο της εφημερίδας ‘δρόμος’ το Σάββατο 13 Μαρτίου 2010, στην σελίδα 28 και στην στήλη “στο προαύλιο“. 

 

Είμαι δέκα έξι χρονών. Σε δέκα χρόνια περίπου θα εργάζομαι, αν οι τότε δείκτες των ποσοστών ανεργίας το επιτρέψουν.

Αν εργάζομαι, η αμοιβή μου θα έχει σχέση με την συλλογική σύμβαση που θα έχει κάνει το τότε συνδικαλιστικό όργανο με την εργοδοσία. Αν σήμερα καταφέρουν να κόψουν από τις αποδοχές των εργαζομένων μην πιστέψετε ότι θα επανέλθουν τα επόμενα 10 χρόνια.

Επίσης σκέφτομαι, ότι και να μην έχω προσωπικό πρόβλημα επιβίωσης, το ότι θα ζω σε μια κοινωνία που οι περισσότεροι άνθρωποι θα είναι δυστυχισμένοι, δεν θα νοιώθω καλά.

Αυτές τις σκέψεις κάνω όταν με ρωτάνε γιατί ένας μαθητής κατεβαίνει στις συγκεντρώσεις και στις πορείες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ. Μπορεί να φαίνεται ότι τα αιτήματα του εργατικού κινήματος δεν με αφορούν αυτή την στιγμή, αλλά όπως είπα προηγουμένως σε μερικά χρόνια θα εργάζομαι.

Με την ίδια ματιά πρέπει να βλέπουν και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα τις κινητοποιήσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Αν σήμερα περάσουν τα μέτρα σε ένα κομμάτι της κοινωνίας είναι σίγουρο ότι η επόμενη δέσμη μέτρων θα αφορά αυτούς. Έτσι κι αλλιώς ήδη συζητιέται η κατάργηση του 14^ου μισθού.

Με την ίδια ματιά πρέπει να βλέπουν και οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη τις κινητοποιήσεις στην Ελλάδα. Αν περάσουν σήμερα τα οικονομικά μέτρα λιτότητας σ’ εμάς θα περάσουν αύριο στην Πορτογαλία, στην Ισπανία και μεθαύριο σε όλη την Ευρώπη.

Η Ελλάδα δεν είναι η εξαίρεση. Μετά από λάθη των αστών πολιτικών μας μπορούν να μας χρησιμοποιήσουν εύκολα σαν πειραματόζωο εφόσον το κύρος μας αμφισβητείτε. Αυτά τα μέτρα, αν αφήσουμε να πετύχουν, θα εφαρμοστούν σιγά σιγά σε όλη την Ευρώπη.