Συνέντευξη με τον Θ. Δρίτσα βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ

       Η συνάντηση με τον κ. Δρίτσα που είχε ως αποτέλεσμα αυτήν την συνέντευξη έγινε όταν ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπιζόταν σαν ένα 4% – 5%.  Συγκεκριμένα η συνέντευξη αυτή καταγράφηκε με βιντεοκάμερα την Κυριακή της 28ης Οκτωβρίου 2007, άρχισε στις επτά το απόγευμα και κράτησε περίπου μία ώρα.
    Ζήτησα από τον κ. Δρίτσα αυτήν την συνέντευξη για να μπει στο περιοδικό του σχολείου μου πράγμα που ποτέ δεν έγινε γιατί απορρίφθηκε 🙂 από την υπεύθυνη καθηγήτρια.

Κυριακή απόγευμα 28/10/2007

 

Ερώτηση:  Ας αρχίσουμε από την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορείτε να μου δώσετε μια πρώτη πληροφορία για το πότε ιδρύθηκε;
Απάντηση: Ο ΣΥΡΙΖΑ ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2003, λίγο πριν της βουλευτικές εκλογές του 2004. Η διαδικασίες όμως για την ίδρυσή του κρατούν τουλάχιστον ένα χρόνο πριν. Έγιναν συζητήσεις και προσπάθειες για να βρεθεί η κοινή βάση της ενότητας, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ενωτική προσπάθεια πολλών δυνάμεων. Συμμετέχουν ο Συνασπισμός και πολλές άλλες μικρότερες δυνάμεις, οργανώσεις, κινήσεις και ανένταχτοι.

Ερώτηση:   Δηλαδή οι διαδικασίες συνένωσης των δυνάμεων αυτών άρχισαν το 2002. Μπορείτε να μας αναφέρεται μερικές από αυτές τις ιδρυτικές οργανώσεις;
Απάντηση:   Είναι ο Συνασπισμός, η ΑΚΟΑ, η ΚΕΔΑ, το Κόκκινο,  η ΔΕΑ, η ΚΟΕ, οι Ενεργοί Πολίτες του Μανώλη Γλέζου, όμιλοι Οικολόγων, ανένταχτοι αγωνιστές αριστεροί. Στις τελευταίες εκλογές (2007)  προστέθηκε και το ΔΗ.Κ.ΚΙ.…

Ερώτηση: …Δηλαδή προστέθηκαν και άλλοι…   Είχατε αποχωρήσεις από κάποια από τα ιδρυτικά μέλη μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια;
Απάντηση:    Όχι. Δεν έφυγε κανείς. Τώρα μετά τις εκλογές το ΔΗ.Κ.ΚΙ. αποφάσισε να συμμετέχει ως παρατηρητής γιατί η προσέλευση του ήταν μόλις λίγες μέρες πριν τις εκλογές και χρειάζεται κάποιος χρόνος για να γίνουν πιο συστηματικές συμφωνίες. Οι οργανώσεις που ενώνονται πρέπει να συμφωνούν σε μερικά πράγματα και αυτό θέλει κάποιο χρόνο για να καταλήξει. 

Ερώτηση:  Μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι δεν σας ενδιαφέρει η αύξηση των ψήφων και του εκλογικού ποσοστού…
Απάντηση:  …Μας ενδιαφέρει πάρα – πάρα πολύ…

Ερώτηση:    …εννοώ, δεν είναι το πρωτεύον…
Απάντηση:  Θα έλεγα ότι για να πάρουμε ψήφους αν κάναμε πράγματα που είναι έξω από τις αρχές μας, ναι δεν είναι το πρωτεύον αλλά με δεδομένο ότι τέτοιο θέμα δεν τίθεται γιατί έχουμε το πρόγραμμά μας έχουμε τις αρχές μας έχουμε τα μηνύματα και τους στόχους μας. Με βάση αυτά η επιδίωξη μας είναι να ισχυροποιηθούμε βέβαια και στην κοινωνία (στα σωματεία, στους συλλόγους γειτονιάς στις κινήσεις πολιτών, στην αυτοδιοίκηση) αλλά και να έχουμε όσο γίνεται πιο μεγάλο εκλογικό ποσοστό διότι αυτό μας δίνει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες να αλλάξουμε τα πράγματα.

 

Ερώτηση:   Θα ήθελα τώρα να περάσουμε στην ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Ποια είναι η ιδεολογία του;
Απάντηση:   Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια αριστερή παράταξη. Συμμετέχουν κόμματα, οργανώσεις και άτομα από την κομμουνιστική παράδοση από την παράδοση της δημοκρατικής αριστεράς από την παράδοση της ριζοσπαστικής αριστεράς και από την παράδοση των κοινωνικών κινημάτων.  Θα έλεγα ότι η ιδεολογία συνδέεται με την κοινωνική δικαιοσύνη, με την ισότητα με την ελευθερία με την ισονομία και με τον σεβασμό της φύσης και του περιβάλλοντος. Η κοινωνική και η πολιτική δικαιοσύνη είναι οι αρχές που μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ και μας ενώνουν.

Ερώτηση:  Σε ποιες βάσεις στηρίζεται η ιδεολογία σας;
Απάντηση:   Οι βάσεις είναι οι ιδέες μας, η αγωνιστική μας διαδρομή, είναι οι στόχοι μας και το πρόγραμμά μας…. Θα ήθελες να μου διευκρινίσεις λίγο τι εννοείς λέγοντας «βάσεις»;

Ερώτηση:  Ναι σωστά…. Ρωτάω αν  υπήρχε κάποια κοινή ιδεολογική αφετηρία για παράδειγμα ο μαρξισμός…
Απάντηση:  Ναι. Οι ιδέες και οι επεξεργασίες του Μαρξ είναι μια πολύ….

Ερώτηση:   …όχι μόνο του Μαρξ αλλά ίσως και άλλες…
Απάντηση:  Σύμφωνοι και άλλες, αλλά ας ξεκινήσουμε από τον Μαρξ. Ο Μαρξ ήταν ένας φιλόσοφος που επικέντρωσε τις μελέτες του και την κριτική του στον καπιταλισμό, στο τι είναι ο καπιταλισμός της εποχής του βέβαια, αλλά έκανε τόσο οξυδερκείς επισημάνσεις και αναλύσεις που πάρα πολλές από αυτές έχουν ισχύ και σήμερα και μπορούν να ερμηνεύσουν μεγάλο τμήμα των μηχανισμών αυτού τους συστήματος που λέγεται καπιταλισμός. Από εκεί και πέρα βέβαια ο πλούτος των ιδεών της αριστεράς δεν μένει μόνο στον Μαρξ. Είναι πάρα πολλά τα ρεύματα τα φιλοσοφικά και ιδεολογικά που προφανώς μας έχουν επηρεάσει. Αλλά δεν αποτελούμε ως ΣΥΡΙΖΑ μια ιδεολογική ενότητα. Αποτελούμε μια πολιτική ενότητα και μας ενδιαφέρει να ενωθούμε για ένα πολιτικό πρόγραμμα που θα αλλάξει τα πράγματα στην Ελλάδα και θα οδηγήσει σε μια προοδευτική εξέλιξη.

Ερώτηση:  Ας περάσουμε τώρα στους στόχους. Τι θέλει να αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Απάντηση: Το ένα που θέλουμε να αλλάξουμε είναι τον κόσμο ολόκληρο (γέλια). Εννοώ ότι οι σύγχρονες κοινωνίες και όχι μόνο στην Ελλάδα έχουν ανάγκη πλέον από πολύ μεγάλες τομές. Το όραμα του σοσιαλισμού έρχεται και ξανάρχεται όχι ως επιθυμία αλλά και ως ανάγκη. Ο πλούτος που παράγεται είναι πολύ μεγάλος παγκοσμίως αλλά προβλήματα όπως αυτά της φτώχιας, των πολέμων, της καταστροφής του περιβάλλοντος αντί να μειώνονται και να βελτιώνονται πολλές φορές χειροτερεύουν και αυτό οφείλεται στον αχαλίνωτο ανταγωνισμό που εμπεριέχει αυτή η μορφή εξουσίας. Η ελευθερία και ο ανταγωνισμός των κεφαλαίων είναι πάνω από οποιονδήποτε σχεδιασμό που εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες και τα κοινωνικά συμφέροντα και τα ζητήματα της υγείας και τα ζητήματα της παιδείας και όλα αυτά που έχουν ανάγκη οι άνθρωποι για να ζήσουν ειρηνικά και δημιουργικά. Πιστεύουμε ότι αυτό δεν είναι απλώς ένα όραμα. Είναι στόχοι που έχουν αμεσότητα. Διεκδικούμε βέβαια και την μικρή βελτίωση, διεκδικούμε φυσικά και την ωρίμανση μεγαλύτερων αλλαγών πάντα σε ένα πλαίσιο δημοκρατικό.

Ερώτηση:  Κάτι πάνω σε αυτό. Έχουμε τους θεσμούς, όπως το κοινοβούλιο ή τη δικαστική εξουσία. Θεωρείτε ότι πρέπει κάτι να αλλάξει;
Απάντηση: Οι θεσμοί υπάρχουν αλλά στην πραγματικότητα διαβρώνονται από τις ανάγκες και επιδιώξεις των ισχυρών, είτε των οικονομικά ισχυρών είτε των πολιτικά ισχυρών και πολλές φορές χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα. Είμαστε μια χώρα δημοκρατική. Αυτή η δημοκρατία όμως στην πραγματικότητα πολλές φορές λειτουργεί μόνο στην επιφάνεια της, μόνο στο κέλυφος. Μόνο η αδικία στην ύπαρξη της φτώχιας, ενώ ο πλούτος παράγεται είναι μια αντιδημοκρατική πραγματικότητα αντίθετη ακόμη και με το Σύνταγμα μας. Μια σωστή ανάγνωση του Συντάγματος που ισχύει στην Ελλάδα οδηγεί κατά την γνώμη μου ότι ο πλούτος πρέπει να μοιράζεται δίκαια και σύμφωνα με τις ανάγκες και αυτό δεν συμβαίνει. Όλες οι διακηρύξεις των δημοκρατικών θεσμών υποτίθεται ότι στοχεύουν προς αυτή την κατεύθυνση αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Οι θεσμοί λοιπόν για εμάς είναι ένα πεδίο για να κατοχυρώσουμε ότι θετικό έχουν και να αποτρέψουμε όποια φαλκίδευση επιχειρείται εναντίον τους δηλαδή όποια παραβίαση αυτού που ως διακήρυξη διατυπώνεται. Από εκεί και πέρα οι θεσμοί μπορεί και να αλλάζουν. Ένα Σύνταγμα μπορεί να γίνει ακόμη δημοκρατικότερο. Θα μπορούσε να αποκτήσουμε θεσμούς άμεσης δημοκρατίας. Ακόμη και η αυτοδιοίκηση που είναι ένας θεσμός δεν λειτουργεί, στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες ως τοπική διοίκηση αλλά ως τοπική κρατική διοίκηση. Δηλαδή μια εξουσία που δεν δίνει την δυνατότητα ανοικτής δημοκρατικής λειτουργίας με συμμετοχή του κόσμου. Αυτά είναι ζητήματα σοβαρά και εμείς επιδιώκουμε την αλλαγή αυτών των θεσμών προς δημοκρατικότερες κατευθύνσεις.

Ερώτηση:  Πως θα χαρακτηρίζατε την σημερινή εξουσία;
Απάντηση: Πρώτα απ’ όλα άδικη, αυταρχική, αδιαφανή και με ιδιαίτερη επιλογή την κατοχύρωση και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ολίγων και όχι των πολλών.

Ερώτηση:  Τι γνώμη έχετε για την αναθεώρηση του Συντάγματος;
Απάντηση:  Στην Ελλάδα, για πολλούς ιστορικούς λόγους, έχουμε από τα δημοκρατικότερα συντάγματα ίσως το πιο δημοκρατικό στην Ευρώπη. Ισχύουν αυτά που είπα πριν για την πραγμάτωση όσων προβλέπει το Σύνταγμα. Από εκεί και πέρα υπάρχουν διατάξεις που μπορεί να γίνουν ακόμη πιο δημοκρατικές, να εγκαταστήσουν ακόμη πιο δημοκρατικούς θεσμούς. Δεν είμαστε όμως καθόλου θετικοί στο να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα ώστε να επιτραπεί η ιδιωτική παιδεία και ιδιαίτερα στην ανώτατη εκπαίδευση. Θεωρούμε ότι πρέπει να είναι στυλοβάτης η δημόσια παιδεία η δημόσια υγεία και επίσης η προστασία του περιβάλλοντος. Δεν πρέπει να γίνουν τροποποιήσεις του Συντάγματος προς την κατεύθυνση που θα ανοίξουν τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση.

Ερώτηση:  Πως βλέπετε, σήμερα, την παιδεία στην Ελλάδα;
Απάντηση:  Η παιδεία, μια και διαλέγετε αυτό, είναι ιδιαίτερα για την Ελλάδα, κατά την γνώμη μας, η πιο σημαντική επένδυση για την δημοκρατική ανάπτυξη της. Παρά ταύτα επενδύονται κατ’ αρχήν πολύ λιγότερα χρήματα απ’ όσα προβλέπουν τα κόμματα με η περιγραφή των αναγκών που κάνουν μέσα από τα προγράμματά τους. Το 5% του προϋπολογισμού που υπόσχονται κυβερνήσεις και κόμματα δεν έχει γίνει ποτέ πραγματικότητα. Πέρα απ’ αυτό η παιδεία θέλει ελευθερία θέλει οργάνωση θέλει ενίσχυση της δημοκρατικής και δημιουργικής συμμετοχής των δασκάλων και των μαθητών θέλει κατοχύρωση δικαιωμάτων και για τους διδάσκοντες και για τους διδασκόμενους δεν θέλει αυταρχισμό και χειραγώγηση. Τελικά θέλει βοήθεια ώστε οι άνθρωποι που συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία είτε ως εκπαιδευόμενοι είτε ως εκπαιδευτές να ενισχυθούν ώστε να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Εδώ η παιδεία οργανώνεται κυρίως με την σκοπιμότητα του κέρδους, του εμπορεύματος δηλαδή, και με την σκοπιμότητα της άμεσης παραγωγής κάποιων εξειδικευμένων εργαζόμενων σε διάφορους τομείς και όχι συνολικά εκπαιδευμένων ανθρώπων.

 

Ερώτηση:  Τέλος αν σας ζήταγα να βάλετε – να κατατάξετε – σε μια σειρά προτεραιότητας τις κοινωνικές ανάγκες ποια θα ήταν η επιλογή σας;
Απάντηση: Νομίζω ότι το πιο σημαντικό στη σειρά, γιατί είναι δύσκολο να κάνεις ιεράρχηση σε αυτά τα πράγματα, θα έλεγα ότι είναι η υγεία. Εάν αναπτυχθεί σε μια σωστή βάση η δημόσια υγεία, πέρα απ’ τη μεγάλη σημασία που αυτό έχει για το αγαθό αλλά και την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής, θα δώσει και μια μεγάλη ενίσχυση σε αυτό που λέμε «λαϊκά εισοδήματα» που αναγκάζονται αυτή τη στιγμή να ξοδεύουν πάρα πολλά χρήματα είτε για να γεννήσουν το παιδί τους είτε να αντιμετωπίσουν μια ασθένεια. Αυτό το λέω επειδή το ερώτημα τίθεται έτσι,  γιατί προφανώς και η παιδεία και το περιβάλλον είναι επείγουσες κοινωνικές ανάγκες και μάλιστα οξύτατες.

Έφηβος : Ευχαριστώ πολύ.
Θ. Δρίτσας : Εγώ ευχαριστώ.

 

 

 

 

ΔΡΙΤΣΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Από μαθητής γυμνασίου συμμετείχε αδιάκοπα σε πολλαπλές συλλογικές δράσεις. Κυπριακό, 15% προίκα στην παιδεία, 114, δικτατορία, Πολυτεχνείο, μεταπολίτευση, πόλη – περιβάλλον – δικαιώματα. Τοπική Αυτοδιοίκηση, νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Μέλος του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ από την ίδρυσή του. Προτάθηκε από το «Λιμάνι της Αγωνίας» ως υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά σε τρεις συνεχείς αναμετρήσεις. Εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος δύο φορές. Ανήκει στην Αριστερά. Διεκδικεί την ενότητά της. Παραμένει ανένταχτος.